Nereden başlamalı ki anlatmaya,

Nasıl anlatmalı ki o geceyi?

Gecenin başında ihanet,

Arkasından işlenen onlarca cinayet,

Bombalanan Özel Harekât, Jandarma, Emniyet...

Sonra Allah’tan gelen inayet,

Başkomutandan gelen işaret,

Yüreklerden sokaklara taşan cesaret,

Boğaziçi’nden, vatan caddesinden göklere yükselen şehadet,

Yahya Çavuşların, Seyid onbaşıların torunları uyandı nihayet,

Allah’tan nusret, bizden gayret, sabaha bitti bu zulmet.

Dünya şaşkın, Avrupa şokta, hayret üstüne hayret!

Haykırdık dünya’ya: " Bu millete yakışmaz esaret!"

Nasıl anlatmalı ki o geceyi, nereden başlamalı?

Çağdaş Haşhaşiler, bir hain kuklacı, çağdaş Müseyleme

Akşamın alaca karanlığında başladılar eyleme,

Onurunu, şerefini 1 dolara satmış alçaklar...

Alçakların uçurduğu alçak uçuş yapan uçaklar.

Millete çevrilmiş silahların, tankların namlusu,

Bir avuç satılmış, devlete kurmuş pusu.

Bir terör örgütü, bir avuç besleme, vatansız,

Siyonizm’in gayri meşru çocukları, soyu bozuk kansız.

Yıllarca yalan söylediler millete, "hizmet, hizmet..."

Milleti söğüşlemenin adı olmuş himmet...

Tabanı ticaret, ortası cinayet, üst katı cinnet,

Ne onur var bunlarda, ne ar, ne izzet...

Ellerinde kan, midelerinde haram, yüzlerinde zillet,

Ey İsrail uşakları, size vatanını teslim eder mi bu Millet!

Aksakallı paşadan gelince emir,

Otuz kurşunla vurulur, Ömer Halisdemir!

Ve her Mehmetçik, Ömer olmak için bilenir.

Vatanını vermez, gerekirse bu millet, yediden yetmişe can verir!

Her şehit kanlar içinde düşerken toprağa,

Kanının rengi karışır ay yıldızlı al bayrağa.

Gecenin karanlığını yırtan bombalara, jetlere inat,

Bir muştu yayılır göklere kat kat…

(Es-salatü ve's Selamü Aleyk)

Sanmaki darbeler, şahadetleri dinin temeli olan ezanları susturur,

Bir salâki, salavâtı bütün darbeleri vurur, durdurur.

Nasıl anlatmalı ki o geceyi, nereden başlamalı?

Gölbaşında vatan olan, bayrak olan yiğitlerden mi?

Şehitler köprüsüne adını veren, o güzel şehitlerden mi?

Kazanda mahsulünü ateşe veren kahramanlardan mı?

Ev kira ama vatan bizim deyip, ölüme koşanlardan mı?

Nereden başlamalı, nasıl anlatmalı ki bu destanı,

O gece bir avuç terörist, teslim almak istedi vatanı.

Ama hesap edemediler, Milletin göğsündeki imanı,

Ve "Milletimi meydanlara çağırıyorum" diyen başkomutanı.

Ve şafak söktü, tan ağardı, aydınlandı sabah!

Mağlup oldu haşhaşiler ve başlarındaki çağdaş Hasan Sabbah!

Ve mağlup oldu. Siyonizm’in gayri meşru çocukları,

Ve mağlup oldu, Vatikan yanaşması, Amerikan beslemesi fetoşcukları!

Ve galip geldi, elinde bayrakla şehadete can katanlar,

Ve galip geldi. Korkusuzca tankların altına yatanlar.

Esir olmadı Millet, yıkılmadı devlet, bölünmedi vatan.

İnmedi bayrak, susmadı salâlar ve susmadı ezan.

250 şehidin, 2500 gazinin kanıyla yazıldı bu destan.

Mehmet TOKER