Yok, canım isteyerek yazmadım bu yazıyı, ilk defa oluyor, yazmak, konuşmak canım istemiyor…

Ciğerimiz parça parça, bu acı yazılarak anlatılmaz, daha doğrusu bu acılar anlatılamaz…

Soma’da kardeşlerimiz, evladımız, babamız öldü…

Neyi anlatayım, neyi söyleyeyim, ağlamak, ağlamak, ağlamak…

Ölenlerin hikâyesini anlatıyor televizyonlar, ikizler ölmüş, eşi ağlıyor, “benim kızım kime baba diyecek”, diyor…

Senin kızın bu milletin evladı artık bacım, Başbakanımız Erdoğan’a baba desin, hiç şüphe duymuyorum, Başbakanımız evladını, kızını, ciğerini bağrına basar…

Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül’de basar…

Hiç şüphe duymuyorum, onlar öp öz evlatları vefat etmiş gibi üzüldüler…

Hiç şüphe duymuyorum, bu millet orada vefat eden her evladı, her babayı, her kardeşi kendisin olarak görüyor…

Hiç şüphe duymuyorum, bu millet hep birlikte ağlıyor…

Ve acımızı anlamayan, acımızı ihanetlerine malzeme yapanlar…

Ne diyeyim size, nasıl insan olabilir bunlar?

Şeytanın nesli…

Dünya acımıza saygı duyuyor, topçular, popçular acımızı paylaşıyor, bütün insanlık acımızı paylaşıyor ama

Bir ur gibi içimizde duran şeytanın evlatları, Gezi kafalılar, ODDÜ kafalılar…

İnsanlığı kirlettiler…

Polise taş attılar, Başbakanımıza, Bakanımıza, Devletimize iftira attılar…

Soma’yı Gezi’ye dönüştürmenin gayretini verdiler…

Nasıl bir insan bunlar?

İnsan değiller anladık, sadece insan suretindeler ama biliniz bunlara hayvan diyemeyiz…

Hayvanı incitiriz, hayvanda merhamet vardır…

Hayvan da art niyet, düşmanlık, ölümü bile suiistimal yoktur…

Hayvanlar ihanet etmezler…

Ama bunlar ihanet ediyorlar, ülkemize değil sadece, insanlığa ihanet ediyorlar…

Babası öleni, evladı öleni, eşi öleni, kardeşi öleni ihanetlerine malzeme yapmaya çalışıyorlar…

Dün Konya’da da sözde eylem yaptılar…

Bir pankart: dağıtılan kömürlerin bedeli mi bu?

Kömürü devletimiz, gariban ailelere dağıttı, bugün gariban insanlarımız, onurlu insanlarımız, şerefli insanlarımız şehit oldu…

Nasıl bir adilik bu, devletimizin fakirlerimize sahip çıkmasını bile ihanetlerine malzeme yapan şeytanın uşakları bunlar…

Aileler evlatlarınızı hastane hastane gezerek ararken, madenin başında uykusuz, aç susuz, acıyla gözyaşı dökerken, bir lokma ekmek için şehit düşerken,

Şeytanın tohumları bu ülke Ukrayna olsun diye adeta bu milletle savaşıyor…

Çocuğunun ölü yüzünü göre bilmek için ağlaya ağlaya yalvarırken garip annem, şeytanın evlatları bu milletin acısını burnundan getirmeye çalışıyor…

Ama önemsemeyin, dua edin, Fatihalar okuyalım kardeşlerimize, hatimler okuyalım…

Yetim kalan bebeler var, onlara sahip çıkalım, onlara Konya’mızdan vakıflarımız, derneklerimiz, büyük iş adamlarımız, sanayicilerimiz sahip çıkmalıdır…  

O çocukları biz okutabiliriz, borç için madene giren ve orada ebediyete intikal etmiş kardeşlerimizin borçlarını ödeyebiliriz mesela…

Bir bankaya borçlu kalmasın kardeşimiz…

Elimizden bu gelir…

Bunu yapabilir Konya’mız, Konyalımız…

Rabbimizin katına bu kardeşlerimiz borçlu gitmemiş olur…

Ne olur sanki Kon Tv böyle bir kampanya yapsa, Torku Konyaspor böyle bir kampanya yapsa, ADESE, İttifak, KOMBASSAN, Konya Şeker böyle kampanyalar yapsalar…

Biz bugün, bu acımızda bir adım atamayacaksak, birlikte hareket edemeyeceksek, ne zaman birlik ve beraberliğimizi göstereceğiz…

Bugün Cumalarımızda hutbe okunacak, dua okunacak,

Hatimler okunsa, mevlitler okunsa, bir Müslüman gibi kardeşlerimizi ebediyete, cennete uğurlasak…

Sahip çıksak kardeşlerimize, yetimlerimize, acılı eşlere, annelere, babalara…

Konya sizinle diyebilsek…

Birlik ve beraberliğimizi dosta düşmana göstersek…

Hainliğini yüksek sesle haykıranlara bir tokat olsun diye, kardeşiz biz, desek…

Bu milleti yenemezsiniz, acılarımız bizi bitirmez, bizi birbirimize bağlar, onlar ölmedi, sizin gibi onursuzca yaşamaktansa, onurlarıyla şehit oldular, desek

Gün bugündür...

Rabbim şehit kardeşlerimize rahmet eylesin, ailelerine ve milletimize sabrı cemil niyaz ediyoruz…