Feda edebilmekten paylaşabilmeye kadar birçok önemli erdemi içinde barındıran bir bayramdır Kurban Bayramı. Yaklaşmaktır, yardımlaşmaktır, tarihi anımsamaktır, tekbirleri unutmamaktır. Güzel bir şeyler yapabilmenin fırsatıdır ve zaten güzel işleri yapmak güzel insanlara yakışır.

Kurban Bayramını ve kutsal Hac yolculuğunu sevinç ve heyecanla karşılıyoruz. Bayramın küçükten büyüğe hemen her yaştan vatandaşımıza getirdiği bir bereket ve bolluk var. Ekonomiye katkısı ve getirdiği hareketlilik göz ardı edilemez.

Bayrama has haberlerimiz vardır bizim. Kurbanlık fiyatlarındaki dalgalanma, kurbanlık satış yerlerindeki manzara ve telaş, bayram alışverişi derken ana haber bültenlerine kadar çıkmayı başarabilen firari kurbanlıklar. Önde en saf halleri ile ipini koparmış boğalar arkalarında tekmili birden polisi, zabıtası, itfaiyesi derken kovalamaca tüm heyecanıyla ekrana yansır. Siyasilerin, sanatçıların bayramı nerde kimlerle geçirdiği, havanın ve dolayısı ile bayramı bir tatil fırsatı olarak görenler için tatil beldelerinin durumu hep bayram hikâyeleri içinde verilir.

Kurban kesimi için vakit ayrılır ve elbet bayramın vazgeçilmez haber kaynağı acemi kasaplardır. Elini ayağını kazara kestiren insanımız soluğu hastanede alır. Kimileri, kurban kesiminin kendince olumsuz yönlerini söylemekten vazgeçmez. Mesela çocukların kurban kesimini görmeleri onlara göre kesinlikle sakıncalıdır. Oysa televizyonlarda, bilgisayar oyunlarında gördükleri şiddet içerikli görüntüler zarar bakımından kıyas bile edilemeyecek kadar alçaktır.  Kendimden ölçüyorum; aklım erdi ereli kurban kesimini bizzat görmüş ve hatta çocukken en çok kesime yardım etmekten hoşnut olmuştum.

Bunlara bir de dönüş yolundaki sıkıntıları eklemek gerek. Trafik kazalarına verdiğimiz can sayısı gerçekten haddinden fazladır. Üstüne yollarımızın, araçlarımızın ve tabi sürücülerimizin durumları eklenince maalesef kaza kaçınılmaz oluyor ve maddi manevi acı kayıplar.

Her ne kadar bayramlık hikâyeler yazılsa da kendimize göre, bu bir ibadettir. Rabbimiz istediği için yerine getirilen bir vücubiyettir. Bu haliyle özellikle Kurban Bayramına “et” yenilen, depo edilen bir imkân olarak bakmak yerine, Allah’ın bu zamana ve kurban kesme imkânına dolayısı ile paylaşmaya ulaştırdığı için şükrü hatırlamak daha yerinde olacaktır.

Yardım halkası, paylaşabilme sayısı ne kadar fazla olursa kim bilir belki o kadar hatırlanabiliriz. Kurbandan yakınlarımıza, akrabalarımıza, komşularımıza vermek bir görevdir, vecibedir. Doğu da, güneydoğu da, kuzey de, güney de aslında bize yakındır. Yakın olana uzak durmak bize çok şey kaybettirdi.

Bayramların böyle önemli bir görevi yerine getirebilme imkân ve yolunu açabileceği ihtimali unutulmamalı.