Parlamento, konuşulan yer!

İlk olarak İngiltere de görülen kurum, ilk başlarda kralın keyfiyetine bağlı olup daha sonraları bir netlik kazanıp iki grup olarak oluşturulmuş. Lordlar kamarası, Avam kamarası. İlk kurulduğu zamanlarda bile ikili sistem oluşturulmuş ve halkı da temsil eden bir bölüm varmış.

Asillerin yönettiği bir parlamento! Nedense ülkeyi yönetme işi hep zenginlere verilmiş. Eski Yunan toplumlarında bile asiller söz sahibi olmuştur ülke yönetiminde. Avam önemsenmemiş ve onlar ancak yönetilmeye layık görülmüştür! Bilgi paranın yanında ne işe yarar ki! Hatta bilgi bu tip kurumlarda baş belası.

Tabi bu Avrupa için geçerli. Bize örneklik edecek o değil. Bize asıl örneklik edecek Asr-ı Saadettir. Biz o dönemden anlıyoruz ki bütün insanlar önemlidir. Herkesin görüşü değerlidir. Üstelik görüşünü belirtmek için illa zengin ve erkek olmana da gerek yok! Bir kadın olarak Halife’nin verdiği bir karara itiraz edebilir, kabul etmeyebilirsin. Halkla iç içe bir devlet başkanı düşünün. Sadece parayı veren düdüğü çalmıyor, herkes bu hakka sahip. Devlet Başkanı illa benim dediğim olacak diye diretmiyor.

İki örnekten bahsettik. Peki şuan Türkiye’deki parlamento hangisine daha çok benziyor. Bana kalırsa bizim Parlamento, İngiltere’deki gibi iki kanattan da oluşmuyor. Tamamen lordlar kamarası. Zengin olmayan bir vekil göremiyorum eğer varsa da onlarda engellilerden seçilmiş değerli insanlar. Onlarda bir yük aslında bu listeler için. Daha asiller sırada beklerken bir kayıp olarak görülüyor. Fakat yapılması gerek bunun üzerinden halkın gözünü boyamak lazım. Kadınlar mecliste! Grubun kaçta kaçı kadın ve bu kadınlar nasıl seçiliyor. Sırf kadın kotasını doldurmak için en son sıradaki kadın adayları!

Malum seçim yakın ve aday adaylığa başvurular yapıldı ve aday listelerinin açıklanması bekleniyor. Genel olarak listeye baktığımız zaman listeler açıkça yukarıdaki durumu gösteriyor. Bu böyle olmak zorunda zaten bir aday adaylığa başvuru beş bin lira ki bu daha görünen kısmı. Partiye zorunlu yardım paralarından bahsetmeye bile gerek yok! Adaylık süreci içerisinde harcanan paralara da bakılırsa değil durumu kötü bir vatandaş, orta halli bir vatandaş bile asla başvuruda bulunamıyor. Diyelim ki başvuruda bulundu asil listeye alınmıyor!

Zenginler meclisi oluşuyor ve biz daha sonra onlardan fakirleri de baz alarak düzenlemeler yapmalarını istiyoruz. İşçiler ölmesin diyoruz artık işçi haklarını düzenleyin artırın, nerdeyse onlar da kim deniyor bize. Kendileri kazada ölünce büyük talihsizlik, millet için büyük kayıp olurken ölen işçiler o kadar önemsenmiyor! Bu bütün partiler için geçerli hem de ayırt etmeden hepsinde. Birbirlerini devirmek için sadece acılar gündeme geliyor. Ya da sırf karşısındakini çürütmek için insanların ölmesine göz yumabiliyor ve bunun için kulisler oluşturabiliyor. Zaten kendileri dışındakiler kim ki avama bu kadar hak verilmemeli.

Her gün bir yerlerde bağırılıyor ama altı boş bir şekilde! Gerçekten kendini temsil eden birileri seçmediğin sürece bu bağırmalar hiçbir işe yaramıyor ve yaramayacak da. Kendini temsil etmeyen vekiller gönderdiğin sürece seni kimse umursamayacak. Bilge kişiler meclise girmediği için otorite yanlış yaptığında isyan eden de yok. Sadece onay ve kabul! Bilgi kendisiyle birlikte isyan getirir ve sesleri birleştirir biz şuan o birleşimden mahrum bir şekilde hak hukuk beklemeye devam edelim. Bizi anlayan değil bize acıyan bir meclis oluşturduğumuz için kendimizi tebrik edelim(!).       Vesselam….