Bu yazımda, karşılaştığım bir olayı anlatacağım. Parkta bir oturakta otururken diğer bir oturakta babasıyla oturmakta olan, 4 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim bir erkek çocuğu vardı. İstemeyerek konuşmalarını duydum. Kendi alanımla ilgili olduğu için müdahil oldum. Ezan okunmaktaydı ve baba oğlunu kendisiyle camiye gitmesi için zorluyordu. Çocuk ise ben oraya gitmem. Orası Allah’ın evi. Ben onun evine gitmek istemiyorum. Çünkü O, çocukları cehennemine atıp yakıyormuş. Ben Peygamberimizin evine gitmek istiyorum. Kreşte bir abla peygamberimizin çocukları çok sevdiğini, onlarla hep oynadığını söyledi. Anneannem ise Allah’ın cehennemine atıp yaktığını söyledi. Hayır, gelmeyeceğim.” Diyerek ağlıyordu. Baba ise namazını cemaatle kılamayacağı için çocuğa kızıyor ve elinden asılarak zorla camiye götürmeye çalışıyordu.

 

Babaya kendimi tanıttım ve namazını sonra da kılabileceğini, çocuğun sözlerini dikkate alması gerektiğini söyledim.  İleride çocuğun bu sevgisizliğinin çok pahalıya mal olacağını, çocuğa daha tatlı yaklaşması gerektiğini, isterse bu konuda konuşabileceğimi söyledim. Kabul etti. Biraz oturduk ve çocukla ilgilendim. Anneannesinin söylediklerinin yanlış olduğunu, Allah’ın kullarını bir anne veya babadan daha çok sevdiğini ve Peygamberin Allah’la beraber olduğunu, ondan ayrı olmadığını, aynı evde beraber oturduklarını söyledim. Çocuk hemen babasının elinden tuttuğu gibi “Hadi baba gidelim, o zaman.” Diyerek babasını camiye götürdüğünü coşkuyla izledim.

 

Bir eğitimci olarak, lütfen çocuklarımızı korkutarak değil, sevdirerek bir şeyler öğretelim. Hele bu, Allah’ı sevdirmek ise çok daha dikkatli olmak zorundayız. Bazı anne ve babalar çok erken yaşlarda çocuklarını namaz kılmak konusunda zorlamaktadırlar. Oysaki yapılması gereken “Yaşatmak istiyorsan yaşamalısın” anlayışıyla çocuklarımıza örnek olmaktır. Eğer çocuğun bulunduğu ortamda namaz kılınıyorsa çocuk kendi kendine namaza yaklaşmaya çalışacaktır. Ancak namaz kılmasına rağmen çocuklarına kaba davranan bir anne babayı çocuk asla model almayacaktır. Her yönden sevgiyle çocuklarını kucaklayan anne babalara ne mutlu. İşte böyle bir ailede yok yoktur.

 

Sevgilerimle...