Dede mesleğini yaşatıyor

Işıkveren, dedesinden kalan bu mesleği 50 senedir yaptığını ve çok küçük yaşlarda bu mesleğe başladığını dile getirerek şunları söyledi: “Bu işi dedemin yanında öğrendiğimde 5-6 yaşlarımda idim. Bu meslek bana dedemden miras. Hala onun tuttuğu dükkânda bu mesleği icra ediyorum. Kendimin imalatı olan el yapımı oklava, baston, topaç, yürüteç vb ürünleri yapıp satıyorum. Benden sonra bu mesleği devam ettirecek kimse yok. Çoğu kez çırak ilanı asmama rağmen bir türlü eleman alamadım. Bu da açıkçası beni üzüyor, en azından hobi olarak da olsa mesleği öğrenen birileri olmalı.”

EL YAPIMI ÜRÜNLERE TALEP AZALDI

Teknolojiyle birlikte her şeyin makineleştiğinden, hazır ürünlere dönüldüğünden ve el yapımı ürünlere rağbet olmadığından yakınan Işıkveren şöyle devam etti: “Bundan 20-30 sene öncesi ayda 200 oklava imal edip satardım şimdi ise ürettiğim 30 oklavayı bile birkaç ayda satamıyorum. Talep olmamasının nedeni, eskiden ninelerimiz elde açma yufka, ekmek vb yaparlardı günümüzde ise herkes hazır yufkaya döndü marketten alıp börek vs yapıyor. Elde açılan ekmekten yapan bile kalmadı.”

EMEĞİMİN KARŞILIĞINI ALAMIYORUM

Emeğinin karşılığını alamadığını belirten Işıkveren, ürünü almak ya da tamir ettirmek isteyen müşterinin fiyatı pahalı bulduğunu ve bundan dolayı da alım gücünün az olduğunu ifade etti. Bu mesleğe yıllarını verdiğini hatırlatan Işıkveren, ”Gelen müşteri örneğin, satır sapının montesiyle ilgili tadilat getiriyor. Fiyatı biçip müşteriye söylüyorum. Alt tarafı tahta parçası bu kadar ücret çok diyor, para vermek istemiyor. Düz tahtayı uzatıp, buyur sen yap dediğim zamanda ben nasıl yapayım diyor. O yüzden yapılan emeğe, işe saygı duyulmalıdır ve insanın emeğinin karşılığı sorgusuz sualsiz verilmelidir” dedi.

SÜMEYRA KENESARI / YENİ HABER GAZETESİ