Daha gelmeden aylar öncesinde ‘nasıl geçireceğiz’ diye düşünüp sonra bitince de nasıl geçtiğini anlamadık’ dediğimiz bir Ramazan ayını ve Ramazan Bayramını geride bıraktık.

Ramazan ayında bu güzel günlerin kıymetini bilmeyenler bunu bayramda da devam ettirdiler.

Çoğu kişi geçen senelerde olduğunu gibi 9 günlük uzun bir tatil bekleseler de 4 gün ile yetindiler.

Tatil gün sayısının az olduğundan mıdır bilinmez ama gözlerimizin içine sokulan o boy boy tatil fotoğraflarını bu sene pek göremedik.

Her ne kadar bayramlara anne-baba, eş-dost ziyaretleri bir kenara bırakıp artık bir senenin yorgunluğunun atılacağı günler olarak bakılsa da sıla-i rahime önem verenler çoğunlukta olduğunu biliyorum.

Belki de öyle alışmadığımızdan olabilir ama ben doğduğum topraklara bayramda gidemediğim de içimde bir burukluk oluşuyor.

İşimiz dolayısıyla Konya’da olduğumuzdan dolayı fırsatını bulup memleketimize gitme imkanı bulamıyoruz.

Bunun için bayramlar benim için de bulunmaz günler oluyor.

Bu benim için tatilden daha önemli ve beni şehir dışına çıkmaktan daha çok dinlendiriyor.

Tabi yine bayramda da dikkatimi çeken olaylar oldu. En fazla da özellikle başta torpil olmak üzere patlatıcıların sıklıkla kullanılması çok rahatsızlık verdi.

Çocukken bizler de oynadık ama bu kadar göz önünde ve çok değildi.

Şimdi ise maşallah 7’den 77’ye herkes kullanıyordu.

Bunun içinde çocuklar kızmak çözüm değil. Onlar belki de kızılacak en son kişiler.

O patlayıcılar çocuğun eline geçene kadar kimlerden geçiyor bir düşünün.

O patlatıcılar o çocuğun eline geçiyorsa bunda ailesi, satın aldığı bakkal vb. ve bunun satılmasına göz yuman ve denetlemeyen yetkililerden sıra onlara zor gelir.

Adamlar kazandıkları iki kuruşu düşünüyor. Eskiden böyle açıktan satıldığını pek bilmiyorum.

Şimdi ise denetleme olmadığından dolayı mıdır bilmiyorum adam dükkanının camına kocaman yazmış; ‘torpil bulunur’ diye…

Galiba bunu sadece ben gördüm. Ya da bunu herkes görüyor ama engelleyecek kişiler göremiyor.

Bu her bayram böyle…

Belki de gözleri göremiyordur.  Söyleyelim de az daha büyük yazsınlar.

Bunların neler getireceğinin örnekleri çok.

O patlayıcı gelir bir gün birinin gözünü çıkarırsa o zaman anlarsınız buna göz yummayı ‘gel beraber patlatalım’ demeyi ama iş işten geçmiş olur.