Geleceğin okçularını kahraman gazi yetiştiriyor
Şırnak'ta mayın patlamasında tek bacağını kaybeden ve yaşama okçulukla tutunan kahraman gazi Oğuzhan Polat, vatan borcunun bitmediğini belirterek, "Ben, vatana bir ayağımı verdim ama benim burada borcum bitmedi. Milli takımda da yer alarak ölene kadar vatana hizmet etmeye devam ediyoruz." dedi.
Gaziler Günü dolayısıyla Ankara'da düzenlenen törene katılan paralimpik okçuluk milli takımı sporcularından gazi Polat, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 1996 yılında askerlik görevini gerçekleştirdiğini ve tezkeresine 25 gün kala, Şırnak Gabar Dağı'nda mayına basarak yaralandığını söyledi.
Olaydan sonra 3 gün Şırnak Devlet Hastanesinde tedavi gördüğünü ifade eden Polat, kendisine önce Diyarbakır ve ardından Ankara'da eski adıyla GATA'da müdahale edildiğini, daha sonra yeni ismiyle Sağlık Bakanlığı 3. Bölge Genel Sekreterliğine bağlı Gazi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Eğitim Araştırma Hastanesi'nde tedavi gördüğünü anlattı.
Geçirdiği operasyonun ardından kaybettiği bacağının yerine protez takılan Polat, yaşama tutunmanın yollarını ararken okçulukla uğraşmaya başladığını ifade etti. Polat, 2007 yılında başladığı sporda hızla yol aldığını ve 2009'da girdiği Milli Takım'la 2012 Londra Paralimpik Olimpiyatları'nda Türkiye'yi temsil ederek altın madalya kazandığını belirtti.
Polat, 2009'dan bu yana yurt dışında Türkiye'yi paralimpik okçulukta temsil ettiğini belirterek, çoğunlukla gazilerin tedavi gördüğü fizik tedavi ve rehabilitasyon hastanesinin okçuluk takımında da antrenörlük yaptığını söyledi.
Kader arkadaşı gazileri spora teşvik etmeye çalıştığını, sporun hayata tutunmanın araçlarından biri olduğunu vurgulayan Polat, "Bizim görevimiz bitmedi, ölene kadar vatanın hizmetkarıyız. Ben, vatana bir ayağımı verdim ama benim burada borcum bitmedi. Hala devam ediyor. Milli takımda da yer alarak ölene kadar vatana hizmet etmeye devam ediyoruz." diye konuştu.
1996'daki terör saldırısı
Polat, Şırnak'ta askerliğini yaparken yaşadığı ve bir bacağını kaybettiği saldırıyı da şöyle anlattı:
"İntikal esnasında tuzaklama oldu. Ben, öncü unsurdum. Mevzi tuzaklanmış ve mayına bastım. Tek, ben yaralandım. Patlama anında bir an her şeyin bittiğini düşündüm. 20 yaşındaydım, yaralanmıştım. Bacağım gitmişti. Ancak, GATA'ya geldiğimde sağlık durumu en iyi olanlardan birinin ben olduğumu gördüm. Çünkü, diğer askerlerden bazılarının iki gözü, iki eli, iki bacağı yoktu. Allah'a şükrettim. Sonuçta vatan savunmasını yaparken olmuştu. Şu anda iyiyim ve bir daha olacağını bilsem yine giderim. Önemli olan, vatan sağ olsun, ülke toprakları sağ olsun."
Polat, askerlik yaptığı dönemdeki kız arkadaşıyla evlendiğini, iki oğlu ve bir kızıyla mutlu bir hayat sürdüklerini söyledi.
