Konya kendine hizmet eden değerlerini unutmuyor. Her fırsatta, yapılan hizmet ve çalışmaları anlatarak, hizmet ehline şükranlarını sunuyor.

Konya’nın bağrında yetişen nadide insanlardan,- “Manevi Mimarlardan”- birisi de Hacı Veyis Oğlu Mustafa Efendir. (Hacı Veyis Zade Mustafa Kurucu)

Hazırlanan programlarla hayatı, hizmetleri anlatıldı/anlatılıyor. Sahip olunan değerlerin unutulmasını önlemek ne güzel bir anlayış.

Milletin, devletin varlık ve bakası; kendisini yaşatan önemli inanç ve değerlerin fertlerine sağlıklı bir şekilde aktarılması ile mümkündür.

Bu değerleri aktaranlar, “Manevi Mimarlar” diye nitelendirdiğimiz kıymetli ilim adamaları sayesinde olur.

“Manevi Mimarların” unutulmaması, yaptıkları çalışmaların aktarılması sayesinde, “Rol Model”, örnek alınabilecek insan haline getirilmesi sağlanır.

Hacı Veyis Zade Mustafa Efendi; manevi yönden Konya’ya çok hizmet etmiş son zamanların önemli değerlerinden birisi idi. Durmadan,  talebelerin yetişmesi için çalışırdı.

Onun, “Bir talebenin yetişmesi uğruna bin münafığın kahrına katlanırım.”  sözünü bilmeyen yoktur. İşini ne kadar önemsediğini, insan yetiştirmenin kıymetini ne kadar güzel ifade ediyor.

Ayrıca, toplumun ihtiyacı olan hizmet alanlarına da koşturmuş, Konya’nın ihtiyacı olan birçok müesseselere de katkıda bulunmuştur.

Yıkılan Numune hastanesinin yapılabilmesi için çok büyük katkı sağladığını, hastanede adına yazılı bir kitabede okumuştum.

Sağlık için yaptığı katkının unutturulmaması gerekir. İnşallah, yeni yapılacak olan Numune Hastanesinde onun ismini yaşatacak bir bölüm tahsis edilir.

Yakından tanıdığım, dikkat çeken çalışmaları ile Konya’mıza hizmet eden İl Sağlık Müdürü Yrd. Doc. Dr. Hasan Küçükkendirci ve Müdür  Yardımcıları, inşallah bu önerimizi dikkate alırlar.

Babamın sık sık anlattığı; Hacı Veyis Zade ile alakalı anısını paylaşmak istiyorum.

Babam 1945 yılı öncesinde, bilinen yasaklı şef döneminde yetişen Karadeniz Hafızlarından.

İcazetini aldıktan sonra, görev yapma amacı ile Trabzon’dan Kulu’ya gelir. 1945’te imamlık görevine başlar. Bir iş dolayısı ile Konya’ya geldiğinde Hacı Veyis Zadeyi ziyaret eder.

Babamın talebelerle ilgilendiğini görünce, dikkatini çeker. Konya’da kalmasını, talebe okuturken tahsilini tamamlamasını ister.

Şartlar uygun olmadığından, ömür boyu pişmanlık duyduğu/duyacağı olumsuz karar verir. Konya’da kalamaz.

Esasında şunları yazmak için bir giriş yaptım. Babamın anlattığı ve benim de önemsediğim şu bölüm önemli.

Babam anlatıyor:

-“Yıl 1960. Trabzon’da köydeyim. Rüyamda; Konya’yı görüyorum. Güzelim Konya ortadan ikiye bölünüyor, yarısı yıkılır mahvolur.

-Rüyanın etkisi ile uyandım. Beni çok etkilemişti. Ne anlama gelebileceği üzerinde epeyce kafa yordum.

-Pazar ihtiyaçlarını karşılamak üzere Çaykara’ya gittim. Bu arada Zafer Gazetesi aldım.

“-Gazetenin sürmanşet haberi; Konyalı Büyük Alim Hacı Veyis Zade Hakk’ın Rahmetine kavuştu.-“

-Rüyamın tabirini üzücü bir şekilde öğrenmiş oldum. Allah Rahmet eylesin.”

“Bir alimin ölümü, bir alemin ölümü gibidir.” Mümtaz değerlerin kaybı, toplumda büyük boşluk meydana getirdiği gerçeğini ne güzel ifade ediyor.

Bu vesile ile, Hakk’ın Rahmetine kavuşan Konya’nın bütün Manevi Mimarlarına Allah(c.c)’tan Rahmet diliyorum.

Manevi Mimarların, yetiştirilecek çocuklarımıza “Rol Model” olması dua ve dileğimiz olsun.

EK BİLGİ:  Zafer Gazetesi, 30 nisan 1949 yılında, Demokrat Partinin yayın organı olarak günlük çıkmaya, 27 Mayıs 1960 yılında Demokrat Partinin (D P) iktidardan uzaklaştırılması ile yayın hayatına son verildi.