Çocuk İhmalini ve İstismarını Önlemek Elimizde!
Çocuk istismarı ve ihmali; ana, baba ya da bakıcı gibi bir erişkin tarafından çocuğa yöneltilen, toplumsal kurallar ve profesyonel kişilerce uygunsuz ya da hasar verici olarak nitelendirilen, çocuğun gelişimini engelleyen ya da kısıtlayan eylem ve eylemsizliklerin tümüdür. Bu eylem ya da eylemsizliklerin sonucu olarak çocuğun fiziksel, ruhsal, cinsel ya da sosyal açıdan zarar görmesi, sağlık ve güvenliğinin tehlikeye girmesi söz konusudur.

Çocuk istismarı; fiziksel, cinsel ya da duygusal istismar olarak, çocuk ihmali ise fiziksel ya da duygusal ihmal olarak ayrılmaktadır. İstismar ve ihmalin bu farklı şekilleri yalnız aileleri değil, toplumu, sosyal kuruluşları, yasal sistemleri, eğitim sistemini ve iş alanlarını da etkileyen toplumsal bir sorundur.

Özgecan Aslan cinayetinden sonra yapılan onca yorumu, eylemleri, beyanatları hatırlayın. Özgecan’dan sonra yüzlerce kadın benzer saldırılara maruz kaldı ve hayatını kaybetti. Adana ve Istanbulda bir çocuğun istismar edildiğinin ortaya çıkmasından bu yana yine yüzlerce yorum yapıldı, yapılıyor.Çocuklarınıza susmamayı öğretin diye çağrılar yapıldı yapılıyor.Yurtlarda, okullarda, kurslarda yaşanan istismar vakalarını hatırlayın. Herhangi bir yerde yaşanan çocuk istismarını politik olarak yakın olduğun için sümenaltı etmeye çalışırsan suç ortağısındır.Düşünebiliyor musunuz 4 yaşında bir bebek tecavüze uğruyor ve bunu yapan sapık yaratık da evli ve bir çocuk babası… Yani kendi evladı da var! Zaten yakalanmasa eminim kendi yavrusuna da neler yapardı! Aynen eşi kemoterapi görürken 4.5 yaşındaki öz kızına cinsel istismarda bulunan bir başka ‘insanlık dışı yaratık' gibi.

Çocuk neden susar?

Kendine iyi bir şey yapılmadığını, hatta canının çok ama çok acıdığını bilen yaşayan çocuk neden susuyor? Çünkü biz yeterince ses çıkarmıyoruz. O çocuğa susmayı biz öğretiyoruz da ondan susuyor.

Mesele sadece çocuğu olanların meselesi değildir.Bu mesele herkesin meselesidir. Sessiz kalmayalim…