Başlık ağır mı?

Evet...

Peki yanlış mı?

Hayır...

Yeni siyasi gündem bu başlığı atmama sebep oldu.

Tabi bu başlığın tek sebebi makamsız kalan siyasilerin pervane tavırları, kayadan toz alsak yeter bakış açısıyla yaptıkları karşıt serzenişleri değil.

Toplumun her tarafını sarmış olan samimiyetsizliğe dikkat etmemiz lazım.

Kimse hislerinde, sözlerinde samimi değil.

Herkesin menfaatler doğrultusunda hareket ettiği bir devri yaşıyoruz.

Tabi herkes menfaatlerini düşünecek ama tek hayat sebebi bu mu olmalı?

Tabi uzun uzadıya bunlarla ilgili yazmayacağım yine gündemle ilgili bir iki kelam edeceğim.

2016 yılında teröre destek veren herkes karşısında devletin terörle mücadelede kararlı yüzünü görecektir özetinde bir açıklama yapan Sayın Ahmet Davutoğlu’nun bugün devlet teröre karşı kararlı, güçlü adımlar attığında devlete karşı takındığı muhalif tavır kime şirin görünme çabası acaba?

Abdullah Gül’ün açıklaması üzerine konuşmaya gerek yok. O zaten “çatı aday” olma çabasıyla yerini yurdunu belli edeli baya oldu.

İkilinin sosyal medya paylaşımını aynı saat aynı dakikaya denk getirmeleri takındıkları tavırdan daha enteresan bence.

İktidarın hataları yok mu?

Var tabi...

Peki Sayın eski Cumhurbaşkanı, Başbakan ve Bakanlar partinin kuruluşundan itibaren makam makam gezerken eleştirmedikleri iktidarı neden makamsız kaldıktan sonra dillendirmeye başlıyorlar?

Soruların cevapları hepimizce aşikar.

Bu vaziyet pirim yapar mı?

Yaparsa yuh olsun...

Sayın Ahmet Davutoğlu hemşehrimizdir. Konya’nın evladıdır. Danışman oldu sevindik. Bakan oldu sevindik. Başbakan oldu sevindik. Gururlandık, övdük, yanında olduk. Son düzlükte yaptıkları ise kendisine yakışmıyor. “Hoca” diye seslendik o duruşa geri dönse keşke. Ve Ak Parti’den istifa etmeyerek yeni oluşum çalışmaları yapmanın etik olmadığını kimseye öğretmek haddimize değil. Sert eleştiriler ve yeni oluşum çabalarıyla Partiden ihraç edilmeyi bekleyip bundan mağduriyet devşirecek de değildir herhalde Sayın Davutoğlu.

.....

Sözün özü: “ Ya olduğun gibi görün. Ya göründüğün gibi ol” Hz. Mevlana