Vefakar kocanın dünyası "eşinin nefesi"

Konya'da oturan 57 yaşındaki İsmet Terzi, 6 yıl önce geçirdiği rahatsızlık sonucu yatağa bağımlı hale gelen 43 yıllık eşi Ünzile'nin yemesinden içmesine kadar her şeyiyle ilgileniyor- Emekli maaşıyla geçimini sağlayan İsmet Terzi:- "Çok zorlanıyorum ama e
Vefakar kocanın dünyası "eşinin nefesi"

KONYA (AA) - ENGİN ÖZEKİNCİ - Konya'da oturan 57 yaşındaki İsmet Terzi, 6 yıl önce geçirdiği rahatsızlık sonucu yatağa bağımlı hale gelen 43 yıllık eşi Ünzile'ye adeta bebek gibi bakıyor.

Emekli maaşıyla geçimini sağlayan 57 yaşındaki, üç çocuk babası İsmet Terzi, yaklaşık 6 yıl önce yüksek tansiyona bağlı beyin kanaması geçiren ve yatağa bağımlı hale gelen 43 yıllık eşi Ünzile ile kirada oturduğu evde yaşamını sürdürüyor.

Terzi, 6 yıldır "Bir şey olmasın" diye eşinin baş ucundan ayrılmıyor, onun her şeyiyle adeta bir bebek gibi ilgileniyor.

Sözlerine "Hayattaki tek varlığım Ünzile." diyerek başlayan Terzi, zorlu yaşam mücadelesini AA muhabirine anlattı.

Eşinin durumu nedeniyle evden fazla uzaklaşamadığını belirten Terzi, elinden geldiğince eşine bakmaya çalıştığını söyledi.

- "O da aynı şekilde bana bakardı"

Tek endişesinin öldükten sonra eşinin yalnız kalması olduğunu dile getiren Terzi, şöyle devam etti:

"Ünzile, uzun süre yoğun bakımda kaldı ancak beyin damarlarındaki pıhtılaşmadan dolayı felç oldu. Ünzile hayat arkadaşım. Ona bakmaya devam edeceğim. Ben yatağa bağımlı olsam o da aynı şekilde bana bakardı. Biraz birikimim vardı, o da tedaviye gitti. Yine de Allah'ıma şükürler olsun. Ancak onu dışarıya çıkarıp gezdirmek, elinden tutmak ve özlediği köyüne götürmek istiyorum. Olur da bir gün kendisini gezdireceğim bir aracım olursa dünyalar bizim olacak."

- "Yemek yedirirken bile korkarak veriyorum"

Terzi, eşinin rahatsızlığından bu yana kendi yatağında uyumadığını belirterek, şunları kaydetti:

"Ona bir şey olacak, gece nefesi duracak diye yatağının yanındaki koltukta bekliyorum. Bir gün sabah kalktığımda Ünzile 'İsmet, ben köyümün çeşmesinden su içmek istiyorum.' dedi. Köyden su getirdim. Hala dolapta duruyor. İstedikçe kendisine veriyorum. 3 çocuğum var, herkes kendi işinde gücünde. 15 günde bir gelip annelerini 1-2 saat gördükten sonra gidiyorlar. Çok zorlanıyorum ama elimden geldiğince Ünzile'ye bakmaya çalışıyorum. Yemek yedirirken bile korkarak veriyorum. Gece tıkırtı duysam kalkıp 'Ünzile nefes alıyor mu?' diye bakıyorum. Bu korkularla yaşıyorum. Ona bir şey olacak diye uyuyamıyorum."

Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile olan bir anısını da paylaşan Terzi, "İstanbul'da 1980'lerde dekorasyon işinde çalışıyordum. Patronum, Cumhurbaşkanımız Erdoğan ile samimiydi. O zaman Erdoğan sık sık dükkanımıza gelirdi. Bu vesileyle kendisiyle tanışma fırsatımız oldu. Hafta sonları pikniğe giderdik. Hatta o zamanlar sigara içiyordum, birkaç kez cebimdeki sigara paketini aldıktan sonra, 'İsmet Bey bırak şu sigarayı.' deyip çöpe atmıştı. Böyle bir anımız oldu. Kendisine de geçenlerde bir mektup yazdım." ifadelerini kullandı.

Kaynak: