Çocukluk hayalini çocuklar için gerçekleştirdi

Ordu'nun Ünye ilçesinde yaşayan 59 yaşındaki Hasan Kalafat çocukken oynayamadığı ve hayalini kurduğu oyuncakları kendi evinde üretmeye başladı.
Çocukluk hayalini çocuklar için gerçekleştirdi

Ordu'nun Ünye ilçesinde yaşayan 59 yaşındaki Hasan Kalafat çocukken oynayamadığı ve hayalini kurduğu oyuncakları kendi evinde üretmeye başladı. Yaklaşık 11 yıl önce kamudan emekli olduktan sonra ailesinin kendisine alamadığı oyuncak hayallerini şimdilerde gerçekleştiren Kalafat, çevresindeki çocuklar için evinin bir katını atölyeye çevirdi.

İki yıl önce çocukları sevindirmek için çalışmaya başladığı atölyesinde ahşapları oyuncağa çeviren Hasan Kalafat, şimdilerde ise kendisini ziyarete gelen çocuklara yaptığı oyuncakları hediye ediyor.

"Atölyemde araba yaparken her şeyi unutuyorum"

Ahşaplara verdiği şekillerle oyuncak yapan ve çocukluk hayalini gerçekleştirdiğini söyleyen Kalafat, "Çocukluktan kalma oyuncaklara karşı bir hayallerim vardı. Eskiden hep içimde bir ukde kaldığından dolayı yaklaşık 2 yıldır ahşap üzerine oyuncaklar ve farklı ekipmanlar yapıyorum. Burası denize yakın olduğu için ilk gemi yapma hayalim vardı. O sırada gemi yapmak için ustanın yanında bu işi öğrenirken kendi el becerimi keşfetmeye başladım. Daha sonra ahşaplara şekil vermek için aletler aldım. Evimizde eski bir sehpa vardı. Eşim onlardan bana puf yapmamı istedi. Tabi bu yaptıklarım bittikten sonra ahşaptan oyuncaklar yapmaya başladım. Özellikle en büyük hevesim olan arabalara ahşapla şekil verdim. Atölyemde araba yaparken her şeyi unutuyorum. Ben ahşabın burada en ufak parçasını bile ziyan etmemeye çalışıyorum" dedi.

"Çocukken mutsuzdum, şimdi çocuklar için mutluyum"

Ailesinin durumu olmadığından dolayı hep bir oyuncak hayalinin olduğunu ifade eden Hasan Kalafat, "Emeklilerin çoğu ya kahvehanede yada meyhanededir. Ancak ben emekli olduktan sonra oturmayı tercih etmedim. Ben normal bir devlet memuru olan ailenin çocuğuyum. Benim zamanımda oyuncak çok azdı ve ailemin bana oyuncak alma gibi bir durumu yoktu. Biz de o zamanlarda tahtalardan kendimize oyuncak yapmaya çalışıyorduk. Tabi o zamandan bu zamana içimde onun hep hayalini taşıyordum. O gün bu gündür değişen tek şey ise o zamanlar oyuncağım yok diye mutsuzdum, şimdilerde ise çocuklara yaptığım için mutluyum. Özellikle atölyemde bir sandalye veya masa yapmaktan keyif alıyorum ancak çocuklara özel araba yapmak benim için bambaşka bir duygudur. Hatta geçen gün atölyeme gelen aile dostumuzun çocuğu burada bulunan arabaları gördüğünde hangisini alacağını şaşırdı. Buraya gelen çocuklar arabaları gördüklerinde kendilerine hediye ettiğimde onlar da çok mutlu oluyor" diyerek sözlerini tamamladı.

İHA