Fatmanur Bektaş

Fatmanur Bektaş

Don Ritchie

Don Ritchie

“Sesim düşer uçurumdan aşağıya bayım.

Hadi çay koy Don Ritchie yine buradayım.”

Bir müzik grubu olan No:1 ‘in “Böyle İyi” şarkısına konu olan, sözlerinde geçen Don Ritchie’nin kim olduğu merak konusu olmuştur.

Hayatını insanların yaşamlarını kurtarmaya adamış Don Ritchie, 1925 yılında Avustralya’da dünyaya geliyor. II. Dünya Savaşı’nın bitimine kadar Kraliyet Donanması’nda askerlik görevini sürdürüyor ve hayatın zorlu mücadelelerle dolu olduğunu anlamaya başlıyor.

Donanmadan ayrıldıktan sonra Sydney’in The Gap bölgesinde yaşamaya başlıyor. Bu bölge

Çok uzun yıllardan beri, yüksek falezlerinden kendini okyanusa bırakanlar sebebiyle Avustralya’nın intihar bölgesi olarak kötü bir şöhret edinmiş durumda.

Ritchie’nın lakabı da yaşadığı yerden geliyor: Angel of The Gap, yani Gap’ın Meleği.

Bu falezlere gitmek isteyenler, amaçları her ne olursa olsun onun evinin önünden geçmek zorundaydı. Buradan geçen ve kıyıya normalden fazla yaklaşanları izleyen Don, kimin okyanus manzarasının tadını çıkarmak, kimin uçurumdan atlamak niyetiyle bölgeye geldiğini anlayabiliyordu. Rithcie, falezin başında bir kişiye yaklaşıp “Size yardımcı olabilmemin bir yolu var mı?” diye soruyor ve onları kibarca çay veya kahve içmeye davet ediyor.

50 yılı aşkın süredir izledikleri olayların kötü sonla bitmemesi için mücadele etmiş bu adam tam bu şekilde 160 kişiyi intiharın köşesinden döndürmüş. Yakınları bir şekilde kurtardığı kişi sayısının yaklaşık 400 olduğunu söylüyor.

Rithcie’nin hayatını kurtardığı insanlar daha sonrasında teşekkür etmek için Ritchie’nin yanına uğramış. Bazılarının yeni bir hayata başladığını, iş sahibi olduklarını ya da okuduklarını öğrenmek Ritchie için kelimelerle anlatılmaz bir mutlulukmuş.

Kurtarılan hayatların ardından Ritchie birçok ödüle layık görülmüş. 2006 yılında Şeref Madalyası almış, 2010 yılında ise karısı Moya ile birlikte ‘Yılın Vatandaşı seçilmişler. 2011 yılında ise ‘Yerel Kahraman’ ödülüne layık görülmüş.

Bu gerçek yaşanmış hikayedede gördüğümüz gibi insanoğlunun en temel duygusal ihtiyaçlarından biri anlaşılmaktır. Tıpkı yeme içme gibi önemlidir. Ritchie’nin yıllarca yaptığı da budur aslında; iyi bir dinleyen olmak, görmek ve kulak vermek..

Bir hayata dokunmanın en içten yolunu bulan ve onlarca insanın hayata tutunmasına sebep olan Don Rithcie, 2012 yılında 86 yaşındayken hayata gözlerini yummuştur.

Önceki ve Sonraki Yazılar
Fatmanur Bektaş Arşivi
SON YAZILAR