İnsanlar kendini neden değersiz hisseder, değersiz miyiz yoksa kendimizi değersizleştiriyor muyuz?

Zihin kodlarımıza baktığımızda belki de en yoğun duyguyu hissettiğimiz alandır değerlilik/değersizlik. Oysaki her insan değerlidir. Bir başkasının aracılığıyla değerli hissetmek, bir süre sonra her değerli hissetme ihtiyacında o kişiye bağımlılık oluşturabilir. Bazen de farkında olmadan yaptığımız hareketler, çevremizden alacağımız saygıyı bloke eder. Çevre tarafından yok sayılmaya, değersizmiş gibi, özenilmeye gerek yokmuş gibi hissetmeye negatif katkı olabilir. Buradaki en dikkat çekici nokta ise çoğunlukla değerli hissetmek adına yapılan hareketlerin aksi yönde zemin oluşturabilmesidir.

Yardım ve fedakârlıkta ölçülü olmamak

Talep edilmeden ya da talep edilenden daha fazlasını karşı tarafa vermek, bir süre sonra sıradan ve gerekli olmayan bir şey yapıldığı için belki de öfkeye sebep olabilir. Gereğinden fazla yapılan çoğu fedakârlık, sonunda beklendiği kadar takdir yerine “Yapmasaydın, ben mi istedim” sözlerine yerini bırakabilir.

Seçim yapmak yerine 'fark etmez'lere sığınmak

Dışardan daha uyumlu görünmek, sorun çıkaran olmamak adına, sunulan her seçeneğe “Fark etmez” demek bir süre sonra kişilerin fikirlerinizi sormamasına sebep olur. Neticede nasıl olsa sizin için fark etmemektedir. Ama aslında her seçenek fark eder. Fark etmez dediğinizde, sonuçların sorumluluğundan kaçtığınızda bunu “fark etmeniz” önemlidir. Olumsuz tepki almak, beğenilmemek, onaylanmamak, kabul görmemek gibi durumlardan kaçınmak adına kararı karşı tarafa bırakmayı seçiyor olabilirsiniz. Ancak kendinize karşı dürüst olarak düşündüğünüzde, aslında her konun kendi içinde fark ettiğini görürsünüz. Seçimlerinizi başkasına bıraktığınızda sonuçların muhatabından çok mağduru gibi hissedebilirsiniz.