“İnsanın kıdemindeki en önemli kıymeti, kadim dostluklarıdır” demiştik bu satırlarda.

Kıdemden kastımızın ömür yolculuğu olduğunu da ifâde etmiştik, anlaşılabilme adına.

Anlatırlar ya: Bir baba iki oğluna ‘her şehirde bir eviniz olsun, size tavsiyem budur’ der. Oğullardan biri çalışır, didinir ve kazandıklarıyla iki şehirden iki ev alır. Diğer oğul da çalışır, işinin gereği çok yerler gezer ama ancak geçimini sağlayacak kadar para kazanır. Hiçbir şehirden ev satın alamaz. Nihayet, baba oğullarını çağırır ve karşısına alır. Sorar, tavsiyesine ne kadar riâyet ettiklerini.

Bütün çabasıyla iki ev satın alan oğul, ‘ben çok çalıştım ama ancak iki ev satın alabildim baba’ der. Diğer oğul ise, ‘ Ben de çok çalıştım ama ancak geçimimi sağlayabildim. Çok yerler gezdim. Gittiğim her yerde dostlarım oldu ve her ilde kalabileceğim bir evim var ama ev satın alamadım’ der.

Babanın sözündeki hikmeti açıklamaya kalkarsak, okuyucuya haksızlık etmiş oluruz.

Evet, durum bu…

Ömür yolculuğundaki kazanç bu…

Ve kazancın kıymeti ortada…

Kızım Rukiye Beyzanur ile birlikte yazdık aşağıdaki satırları. Şiir onun ödevi.

Öğretmeni, dostlukla ilgili bir şiir bulmasını istemiş Rukiye’den. Biz de kolaya kaçmadık ve ekran ya da kitap sayfalarını imdada çağırmadan ömür sayfalarındaki kıymet izlerini aşağıdaki şiire dönüştürdük.

Şiire karşı dost olmaya, onunla dost kalmaya çalışıyoruz ailecek. Kelâmımız merâmımızdır.

Şiir, kardeş kelimelerin sıcacık bir yuvadaki birlikteliğidir. Kardeş kelimelerin dosta tercüman olması ise yuvadaki sıcaklığı katmerleştirir.

Kadim dostum kıymetimdir, dedik şiirimize. Yatay ve dikey yeniden ifade etmeye çalıştık satırlarda.

KADİM DOSTUM KIYMETİMDİR

Kadim dostumdur benim ömrümdeki kıymet.

Ardına bakmaz yürür, yolu olsa kıyâmet.

Durmak nedir bilmez, yorulmayı unutur.

İnsanın dostluğuna yakışan da budur.

Menfaat hesâbının adını hiç anmaz.

Dostum odur ki, dostunu yolda koymaz.

Ona sahip olmak dünyalara bedeldir.

Sırrım dostun kalbinde, yeri ezeldir.

Teklifsiz dostluklara candır hediye.

Unutulmaz, dostluğun tek bir günü bile.

Meydanlar boş kalsa, dar zamanlarda,

Kıymetimdir dostum benim, zor zamanlarda.

Ilık esen bir yelin sıcacık kanadında,

Yol alırım dostumun o emin kollarında.

Mesâfelerin adı dostumda kaybolur.

Eskimeyen yıllar dostumda vefâ olur.

Tarihe not düşmeye lâzım olan dosttur.

İlkeli insana vefâdır en güzel düstur.

Mâdem ki dostum ömrümdeki kıymettir.

Değil mi ki dost olmak en güzel meziyettir.

İnsanlığı yaşatacak kadim dostluklardır.

Rabbin dostluğuna nice canlar fedâdır.

Duânızı eksik etmeyin efendim.