Bu yer yüzünde insanoğlu şairane mukimdir.
Hölderlin
Dünya ve insan, doğa ve insan, sevgi ve insan, aşk ve insan, insan ve insan ve de şiir ve insan. Bütün bunlar insanın iç dünyasında döner durur; bazılarında bunlardan biri veya birkaçı baskın bir şekilde tezahür etse de bu hep böyledir. İnsan muhatabıyla varlığını hisseder. His her şeyden çok şiire dairdir. Böyle bir tespit yaptığımız zaman epigrafta yer alan Hölderlin’in sözü de bir tespit olarak düşüncemizde yerini alır. Evet, insan şairane yaşar bu dünyada, kendisi bunun farkına varmasa da bu böyledir. Tertemiz dünyaya gelen insan birçok şeyi törpülemeye, tüketmeye başlar; işte bu duyguları da bazı insanlar erken törpüler, çabuk tüketir ve dünyadaki bütün olumsuzluklar da şairaneliğini harcayan insanlardan kaynaklanır. Silahlar bundan üretilir, savaşlar bundan çıkar ve insan insanın kurdu haline gelir. Oysa şairaneliğini koruyan insanlar bütün olup bitenler karşısında dünyanın ve insanlığın varlığının devam ettirmesi için “bir neden” olarak öylece yaşar dururlar.
Bu yazıda ben de şairaneliğini yitirmemiş bir kişi olarak bu duygularımı dile getirdiğim şiirlerimle bir kez daha sizlerle beraber şiirin sokaklarında caddelerinde dolaşmaya çıkıyorum. Sayfa sayfa duygu, mısra mısra sevginin soluk alıp verdiği bu düşünceyle: İnsan bazı şeyleri gayriihtiyari yapabilir, bazı günleri üstünkörü yaşayabilir, bazı şeyleri dilinin ucuyla söyleyip geçebilir, ancak yüreğinin ucuyla sevemez. Sevgi, anlamını derinliğinden alır ve varlığını samimiyetine, sadakatine borçludur. Aşkın ateşle anılması çoğu kez bundandır. Yanmadan aşk yaşanmaz. Şiirlerimde hep bir aşk vardır. Yalnızlığın, arzunun, hayallerin, düşlerin nefes alıp verdiği mekân her zaman aşk olmuştur benim dünyamda. İmkansızlığının da bir önemi yoktur. Sevgiliden uzak düşmek de onun ateşini küllendirmez. O bazen bir hayal hanımın ellerinden tutar, bazen kara gözlerini gecenin karanlığından yontar ve bazen de sokak lambalarının ışığında yitiğini ararken soluk alır sevdasından. Şiir ise en büyük tesellicidir bu yolda.
Şiirim uzun bir yolculuğa çıkarır aşkın zorlu coğrafyasında okurunu. Çağın maddeci bakışlarının arasına bir vaha yerleştirebilmek için şiir yazmaya ve şiir kitapları çıkarmaya devam edeceğim Allah izin verdiği müddetçe; değil mi ki insanoğlu şairane mukimdir bu yeryüzünde…
Sevgiyle kalın.