Konya’ya özgü bir kemirici olan Konya avurtlağı, yalnızca bu şehre has endemik bir alttür olarak dikkat çekiyor. Bozkırların ve yüksek yaylaların yumuşak topraklarında yaşayan bu minik memeli, doğaya oldukça iyi uyum sağlamış durumda. Tarla ve çayırlarda kendine dehlizler açarak yer altında bir yaşam süren avurtlak, kış aylarında kış uykusuna yatıyor. Yaz boyunca topladığı tahıl ve bitki yumrularıyla beslenen tür, fırsat bulursa böcek ve solucan gibi hayvansal gıdaları da tüketebiliyor.
Küçük ama hırçın... Başı neredeyse iki kat büyüklüğe ulaşıyor
Günün büyük kısmını uyuyarak geçiren Konya avurtlağı, özellikle akşam saatlerinde aktif hale geliyor. Hareketli ve enerjik yapısıyla dikkat çeken bu kemirici, bazen gereksiz egzersizler yapacak kadar oyuncu bir karaktere sahip. Kesici dişleri güçlü, bedeni tombul yapılı olan avurtlak, 16-18 cm boyunda ve 100-150 gram ağırlığında. En dikkat çeken özelliği ise, omuzlara kadar uzanan yanak keseleri. Bu keselere yiyecek depolandığında başı neredeyse iki kat büyüklüğe ulaşıyor.
Evlerde de süs hayvanı olarak yetiştiriliyor
Mart ile ekim ayları arasında üreyen avurtlaklar, her doğumda 8 ila 10 yavru dünyaya getiriyor. Hızlı büyüyen yavrular, birkaç ayda erişkin hale geliyor. Ortalama yaşam süresi iki-üç yıl olan bu tür, şimdilik nesli tehlikede olmayan canlılar arasında. Ancak, doğal popülasyonunun korunması ve evcil olarak yetiştirilen bireylerin doğadaki türle karışmaması büyük önem taşıyor. Konya avurtlağı, ilk kez 1976’da Prof. Dr. Bahtiye Mursaloğlu tarafından keşfedildi. Tür ismi ise Hz. Mevlâna’ya ithafen “mevlevi” olarak adlandırıldı.