Susma Durakları

Fatıma Nur Mücevher

Durgunum.

Durulmuşlugumdan mıdır bilmem ama biraz da suskunum.

Sanıyorum sesim kırıldı.

Kalemim, kelama uzak.

Susmalarımız ölümlere tekabül ediyor.

Biz susuyoruz, ölümler diriliyor.

Biz susuyoruz kıyametler kopuyor.

Susuyoruz. Halen.

Susmalarımız fazla bereketli.

Susuyoruz,

Suriye kanıyor.

Susuyoruz,

Mısır direniyor.

Susuyoruz,

Gazze "İnsaf" diyor..

Duymuyoruz.

Biz susuyoruz.

Sadece susuyoruz.

Düşünsenize.

Bizim de başımıza gelse bu savaş denen,

Anne/Babayı evlattan;

Evladı hayattan ayıran..

Savaşın rengi nedir?

Zulmü nasıl anlatırsınız?

Bir çocugun çaresiz bakışlarında,Dünya nasıl döner?

Neden tüm adresler ,tüm silahlar;

MÜSLÜMANLARI İŞARET EDER?!

"-Düşünmez misiniz?!"

Öyle ya düşünsek bu durumda olmazdık.

Yanmazdık sonra.

Bu kadar acımazdık.

Özür dilerim,bizim acıdıgımızı da kim söyledi?

Dışarda kar var ve bizler

sıcacık odalarda,

İnce belli bardaklarda keyifle çay yudumlayanlarız...

Gazze'de bir çocuk üşümüş,

Mısır halen durulmamış,

Suriye deseniz nerdeyse boşalmış.

Irak savaştan çıkmış,yaraları dahi sarılmamış..

Ve niceleri...

Biz nerdeyiz?!

Nereden geldik.?

Çoğumuz acılar içinde kıvranıyor..

Yüreklerimiz kan/revan içinde.

Dost darbeleri yemiş çoğumuz.

Ve çoğumuz aşk denen ızdırabı yaşıyor.

Çogumuz umut kırmış,

Çogumuz önyargılı yaklaşmış.

Çogumuz kanamış,

Çogumuz acımış.

Çogumuz uykusuz kalmış.

Çogumuz duasız yaşamış!

Çogumuz..

Çogumuz Aldanmış.!

Aldanmışlıklarının farkına dahii varamamış.

Çogumuz "Aşk"ın istikametini şaşırmış.

Çocugumuz hep yanılmış.

"Gayri meşru bir muhabbetin neticesi;

Merhametsiz azap çekmektir.!"

(Bediüzzaman)

Parça parça olduk.

Parça parça düşünür olduk.

Parça parça lokma olduk.

İnsan olarak varolduk lakin insanlığı unuttuk.

Unuttugumuz kendimizden gayri herşey ..

"Ben" dedik.

Bencilleştik.

"Biz" diyerek dirilebilirdik oysa.

Biz demeyi unuttuk.

Birleşemememiz bu yüzden.!

Bu yüzden iklimler bile bize uzak duruyor.

Bu yüzden tadı yok hayatın.

Nasıl olsun.?

Olur mu hiç?

Olmaz.

Bu kadar uyku fazla sanırım.

Bu kadar kanmışlık ve aldanmışlık.

Fazla çok fazla, uyanmamız lazım artık.

Uyanmak için olmalı,uykular.

Sıyrılmalıyız körelmiş duruşlar ve düşüncelerden.

 

Kendimize gelecegimiz vakitler yakındır.

Yakıcı olmaz inşaAllah.