CHP lideri Kılıçdaroğlu, söylem ve eylemlerinde çok fazla yeri olmayan bir alana girerek, helalleşme isteğini söyleyiverdi. Bu sayede, 2023’e bir buçuk kala siyasete yeni bir soluk getirmek, bir manevra alanı yakalamak istediği gayet açık.

Sözlüğünde yeri olmayan bir kavramı tartışmaya açarak, söylem üstünlüğü elde etmeyi ve bu sayede meselenin tartışılmasını, gündemi işgal etmesini umuyor. Gündemi kontrol edenin, siyaseti de kontrol edeceğini hesaplıyor.

Partisi bir dönem, din adına da devlet adına da tek söz sahibi olmuş bir siyasi kuruluş olmasına rağmen, özellikle çok partili siyasi hayata fiilen geçildiği 1950 yılından beri dine ve diyanete karşı oldukça mesafeli durdu. Tek parti döneminde ezandan namaza, inançtan itikada ve hatta dini ritüellere kadar çok farklı bir tavır benimsemişler, neyin dini neyin din dışı olduğunu beyandan çekinmemişlerdi.

Helalleşme çıkışının hedef kitlenin dikkatini yeterli seviyede çektiğini söylemek güç. İstediği rüzgârı yakalayamadı. Yakalamasa da amacına ulaştığını ifade için yeterli sebebimiz mevcut.

Toplumun dikkatini çekmeyi umup, ummadığı kesin olmamakla birlikte, Millet İttifakı seçmenine yönelik bir hareket olduğu ortada. Helalleşme ortak paydasıyla diğer partilerin seçmen kitlesine şirin görünmeye çalışıyor.

Cumhurbaşkanlığı adaylığını iyiden iyiye düşündüğü fikrini kendi kitlesine inandırmaya çalıştığı ortada. Aday olacakmış gibi davranmak suretiyle partisinden baş gösterenlere mesaj veriyor.

Daha açık bir ifadeyle; belediye başkanlarına, liderlik çıkışı yapma ihtimali olanlara ‘kaldırmayın başınızı’ demeye getiriyor. ‘Oturun, oturduğunuz yerde’ diyor. İttifakın iki numaralı partisinin kadın lideri tarafından tarihi figürlere benzetilmek suretiyle, parlatılmaya çalışılan başkana da uyarıda bulunuyor.

Cumhurbaşkanı seçilebileceğine inansa bir gün durmaz, adaylığını deklare ederdi. Olamayacağından emin, ama kendi çevresinden birinin aday olmasına da tahammülü yok.

Önceki seçimde ‘gel bakalım’ diyerek yanına çağırıp, aday gösterdiği ve o derece başarıyı yakalamasını beklemediği Muharrem İnce örneğinin tekrarından çekiniyor. Olmaz ama; olur da kazanıverirse ya da kazanamasa bile ciddi bir oy potansiyeli yakalarsa 10 yıldır rahat biçimde oturduğu CHP koltuğunun altından alınmasından korkuyor.

2023, ülkenin kaderi için oldukça önemli bir seçim olacak. Cumhurbaşkanlığı makamına gelecek birinin toplumun tamamını temsil edebilme kabiliyeti olması gerekiyor. % 50+1 sadece Cumhur İttifakı’nın bir zorluğu değil. Daha fazlası karşı blok için geçerli.

Cumhurbaşkanı Erdoğan bu çoğunluğu iki kez hem de ilk turda sağlamayı başardı. Üçüncü kez başarmasının önünde bir engel de görünmüyor. Her ne kadar küresel sistemin ekonomi çarklarında yaşanan sıkıntı Türkiye’de de görülse de önümüzdeki bir buçuk yıllık dönemde buna dair önemli adımlar atılması mümkün. Ayrıca, karşı bloğun başarılı olabilme garantisi de mevcut değil.

Kılıçdaroğlu kendi partisine ve ittifak üyesi partilere mesaj vermek suretiyle doğal pozisyonu olan ‘ittifak liderliği’ sorumluluğunu perçinleme derdinde. Ana muhalefet durumundan memnun olmadığına dair bir görüntüsü yok.

CHP lideri ne yaptığını çok iyi biliyor. Öncelikle partisi içinden gelebilecek başkaldırıları bertaraf etmek, akabinde ittifakı sürekli hale getirebilmek için çabalıyor. Biliyor ki, ittifakın amacı Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı devirmek. Bitince tüm hikâye de bitecek ve ittifak dağılacak. Bu birliktelik kendisine ve partisine zindelik veriyor. Onlarla kendini tanımlıyor, onlarla kendi yolunu buluyor.

Parti içini ve politikalarını şekillendirmek için de ittifak’a ihtiyacı var. İçeriyi ortakları ile yönlendiriyor: ‘Ortaklığımızın devamı için bu gerekli’ söylemine sığınıyor ve istediği gibi yönetiyor.

Helalleşmeye benzer çıkışları önümüzdeki dönemde de duyacağız ama söylenene değil, söylenme saikına bakacağız.