Macit Uluçamlıbel
Macit Uluçamlıbel Bayramsa bayramımız mübarek olsun…

Bayramsa bayramımız mübarek olsun…

Bayram günleri ne güzel değil mi? Eş, dost, hısım, akraba bir araya geliyor. Tatlılar muhabbetlere yancı oluyor. Kahveye çaya doyuyor herkes… Hele Kurban bayramı… Kurban etiyle şenlenen sofralarda mideler de bayram ediyor.

Peki bu mu bayram?
Kurban’ın manası Hz.İbrahim gibi sözüne sadık olmak, Hz.İsmail gibi teslim olmak değil mi?
Sadık mıyız sözlerimize?
Her işimizde Rabbim görüyor biliyor diyerek Allah korkusuyla ölçülü, dürüst davranıyor muyuz?
Teslim oluyor muyuz?
Her konuda hayrın da şerrin de ondan geldiğini kabullenip eyvallah diyebiliyor muyuz?
Barıştık mı tüm küs olduklarımızla?
Kardeş kardeşe yeğen amcaya dayı yeğene her kim kimeyse hala sudan sebeplerle dargın mıyız?
Paylaşamadık mı ta bilmem neredeki bilmem kaç metre tarlayı…
Tartışıyor muyuz hala nasıl paylaşacağız ataların yaptırdığı üzerine “mülk Allahındır” yazan apartman dairelerini diye…
Bu sebeplerden küstük mü birbirimize?
Pay edebildiğimiz tek şey Kurban eti…
Onu da ona fazla mı gitti? Bizim ki biraz yağlı mı geldi? Diyerek heba etmeyelim de…
….
Bu bayram bir hayal kuralım hep birlikte olmaz mı?
Hepimiz yaşımıza göre bir rol alalım…
Dede olalım, nine olalım, baba olalım, ana olalım, küçücük bir çocuk olalım.
Bu bayram Gazze’de bir birey olduğumuzu hayal edelim…
Yıkıntıların arasında, başımıza bombalar yağarken, susuz, ekmeksiz ve çaresiz…
Gazze’de bir ihtiyar altmış yetmiş yıldır yaşadığı mahallesi dümdüz olmuş başını sokacak bir yeri yok çocukları, torunları şehit olmuşlar, ağlamaktan göz pınarları kurumuş. Kaçamaz, koşamaz, dermansız…
Gazze’de bir baba evlatlarına eşine bir lokma gıda bulmak için didinirken bombalanıyor şehir, mahallesine döndüğünde heryer dümdüz… Elleriyle çıkarıyor bebelerini yıkıntılardan…
Gazze’de bir ana sütü kesilmiş, bebeleri aç, susuz, tek yapabildiği dua etmek…
Gazze’de bir çocuk dünyayı yıkımdan, açlıktan ve bombalardan ibaret sanıyor. Hiç şeker yememiş hiç karnı doymamış…
Gazze’de kutlayalım Kurban bayramını…
Bu hayallerle belki göz yaşlarımız yıkar ruhlarımızı. Gündelik dertlerimizin ne kadar da boş olduğunu anlarız o zaman…
Evet…
Bayramsa bayramımız mübarek olsun…

Önceki ve Sonraki Yazılar
Macit Uluçamlıbel Arşivi