Hicret
Kıymetli kardeşlerim bu gün sizlerle İslamın ilk yıllarında müslamanların yaşadığı zulüm ve insanların mecburiyetten dolayı vatanlarından hicret etmelerinden bahsedeceğiz.
Hz. Peygamber ve kendisine inananlar da daha önceki peygamberler ve ümmetlerinin âkıbetine mâruz kaldılar. Mekke müşrikleri Resûl-i Ekrem’e karşı İslâmiyet’i tebliğe başladığı andan itibaren olumsuz bir tavır takındılar. Bu tavır sadece İslâm’ı reddetmekten ibaret kalmadı; Hz. Peygamber alaya alındı, ona inananlara baskı uygulandı ve bu baskılar İslâmiyet’in Mekke’de yayılmaya başlaması üzerine eziyet ve işkenceye dönüştü.
İslamiyet yayılmaya başlayınca mekkeli müsrikler bir karar aldı.Müslümanlardan kız alıp vermemek onlarla konuşmamak onlarla ticaret yapmamak gibi boykot yaklaşık 3 yıl boyunca devam etti.ilk hicret peygamberlerliğin beşinci yılında Habeşistana gerçekleşti.
Resûl-i Ekrem, aralarında Hz. Osman ve karısı Hz. Rukıyye (Hz. Peygamber’in kızı), Ca‘fer b. Ebû Tâlib ve hanımı Esmâ bint Umeys, Osman b. Maz‘ûn, Zübeyr b. Avvâm, Hâlid b. Saîd ve karısı Ümeyme bint Hâlid, Abdullah b. Cahş, Abdullah b. Mes‘ûd, Abdurrahman b. Avf, Ebû Ubeyde b. Cerrâh, Mus‘ab b. Umeyr gibi meşhur kişilerin de bulunduğu bir grup müslümanın Habeşistan’a gitmesine izin verdi.
Müşriklerin zulmü devam ediyordu.Peygamber Efendimiz s.a.s anlattıkları her tarafa yayılıyordu.Medineden bir çok kişi gelip peygamber efendimize biat ettiler.
Müslümanların büyük çoğunluğunun Medine’ye yerleşmesi ve İslâmiyet’in orada güçlenmeye başlaması Mekke müşriklerini korkuttu; Hz. Muhammed’in de bir gün oraya giderek ashabıyla birlikte kendilerine karşı bir tehlike oluşturacağından endişe ediyorlardı. Buna karşı bir tedbir almak üzere Dârünnedve’de toplandılar. Görüşecekleri konu son derece önemli olduğundan Ebû Leheb dışında Hâşimoğulları’ndan hiç kimseyi çağırmadıkları gibi güvenmedikleri kimseleri de içeri sokmadılar. Dârünnedve’de uzun müzakerelerden sonra Ebû Cehil’in teklifiyle Hz. Peygamber’i öldürme kararı alındı.Hz. Muhammed (s.a.v.) ve diğer Müslümanların, baskılardan kurtulmak için 622 yılında Mekke’den Medine’ye göç ettiler.Peygamber efendimizin yol arkadaşı Hz.Ebu Bekir r.a dır.Müşrikler onlari yakalamak için çok uğraştı sakladıkları yer olan Sevr mağarasına kadar geldiler.Ama baktıklarında mağaranın kapısı örümcek ağı ile örülmüş birde kuş yuvası vardı.Bunun üzerine burada olmadıklarını düşünerek oradan gittiler.Peygamber efendimiz sav kısa bir zamanda Medineye ulaştı.Müslümanlar mutlulukla onu karşıladı.
