Karartı
Bir ağır yüktür şöhret
Prim vermemek ona, menfaate eğilmemek, beklentiye bükülmemek, korkuya kapılmamak, tamaya tama etmemek; yalakalıkla bir yere gelmemek hakikat erinin ağır bir o kadar da hafif yükü.
Sonu görünmeyen hakikat yoluna bu ağırlıklarla çıkılmaz zaten. Zordur hakikat yolunun tatlı engelleri
Biliriz ki; Bu bağlardan koptukça, bu ağlardan uzaklaştıkça; Hak hakikate yaklaşılır, has hikmete yakın olunur.
Hangi büyük bu yükleri bırakmadıkça büyük olmuştur? Hiç düşündünüz mü?
Küçüğü küçük yapan bu küçük ücretlerin peşinde koşmak değil midir?
Ruhu daraltan, kalbi karartan, zihni deforme eden sancılar değil midir bunlar?
Lezzet tutkusunun yalancı tanıkları değil midir? Hakikati anlamayan onlar için nedir hakikat nedir hikmet
Hiç düşünürler mi?
Bu dünya ki ne kazandırır, ne zevk verir, ne prim sağlar, ne itibar kazandırır?
Bilebilirler mi?
Dünyaya aldanmış, kandırmamalara kapılmış, nefis ırmağına düşmüş, menfaat rüzgârına kapılmış; dünya çizgisinin ötesine nasıl bakar, ayna sırrının derinliğini nasıl görür, ruhun derinliğine nasıl erişir?
Bunu düşünmeli insan
Hakikatin ihlâsına, ihlasın hakikatine erişmeye engeldir dünyalaşma; dünyalaşmış dünyalarımızdaki karartı, karmaşa, karamsarlık karşıtlık ve depreşme bundan değil midir?
Kalp niye yorgun, ruh niye bitap düşmüş; vicdan niye dermansız sorusunun cevabı da buradadır.
Derdi saf hakikate erişmek olanın dünya diye derdi olur mu; dünya diye derdi olanın sahih hikmete erişmesi mümkün müdür bunları düşünmeli insan
Oysa sadedir hakikat, sahihtir, sabittir, sağlamdır.
Aklını sağlam, kalbini saf, ruhunu sade, vicdanını diri tutmalı insan işte bu yüzden ....
Ağır yükler basit ağırlıkları bırakmakla hafifleşir...
Büyük hakikat insanları bu yoldan gitmişler; bugün için bize de bundan başka yol görünmüyor.
Yürek aynamızı işte bu yüzden temiz tutmak yeterli; güneş zaten ışıldıyor.
Işıl ışılken güneş niçin Muhteşem hakikati görmez insan?
Küçüğünden büyüğüne bütün hadiseler bunu gösteriyor, bunu söylüyorken...
Kalın efendim sağlıcakla ...
