Döviz fiyatlarındaki artışa paralel olarak son dönemde yaşanan ekonomik sıkıntılar nedeniyle bazı iş yerlerinde işten çıkarmaların yaşandığını öğrendiğimde üzüldüm gerçekten.

Hammadde ve diğer giderlerden kesinti yapamayan işverenlerin işçi çıkarmak için fırsat kollama eğiliminde olmaları gerçekten ülkemiz ve Konya’mız adına düşündürücü.

Ekonomi tıkırında giderken, işçiler ciddi fedakârlıklar yaparken her şey güllük gülistanlıktı.

Fakat işçilerin azmiyle büyük kazançlar elde eden işverenlerin, ilk fırtınada gemiyi kıyıya çekmesine anlam veremiyorum.

Böylesine bir dönemde, işçileri işten çıkarmak için hesaplar yapanların bu politikaları kabul edilemez.

Bu dönem, kâr elde etme değil ayakta kalma dönemidir.

Bir başka deyişle, hiç olmazsa kârdan zarar etme dönemidir.

En azından ekonomideki zorlu süreç atlatılana kadar, işçiler çarkları döndürmeye devam etmeli, işverenler işçisine sahip çıkmalıdır.

Bugüne kadar fedakarlığı yapan hep işçiler olmuşken, fedakârlık sırası şimdi işverenlere geçmiştir.

Hükümetin aldığı bazı hamleler sonucunda dolar düşmeye başlamış ve piyasalar durulmaya başlamışken, sabretmek yerine işçi çıkartmak krizin reçetesi değildir.

Aksine, daha fazla üretim ile bu sıkıntıların hepsi atlatılır.

Daha fazla üretim ise, çalışma hukukuna halel getirmeden olur.

Daha fazla üretim, daha çok çalışmakla olur.

Ne yazık ki Konya’da da bir takım işletmelerin işten çıkarma yöntemine başvurduğunu öğrendim.

Son zamanlarda ülkemizin çeşitli illerinde yaşanan bu modaya Konya Çimento da ayak uydurdu.

Hem de günlük satış rakamları hala azımsanamayacak seviyelerde olmasına rağmen.

Konya Çimento’nun satış rakamlarının günlük en az 6 bin ton seviyelerinde olduğunu da gözden kaçırmamak gerekir.

Konuyla ilgili yaptığım araştırmaya göre, Konya Çimento’nun üretimini artırabilecek pazar ve üretim kapasitesi olduğunu, işçi çıkartmak yerine aksine işçi alması gerektiğini öğrendim.

Böyle bir işletmenin işçi çıkarma modasına uyması bana anormal geldi.

Yapılan şey sanki maddi iktisat ve tedbir almaktan öte, Konya Çimento’daki yabancı yöneticilerin telkinleri gibi geldi.

“‘Ülkenizde kriz var, işçi çıkartalım’ söyleminin bir yansıması olabilir mi acaba bu icraat “ diye düşündüm.

Normal şartlarda böyle bir adımı bizim milletimiz de, hemşerilerimiz de kolay kolay atmazlar.

Doğalgaz, elektrik, ulaşım, okul-mutfak masrafları diye uzuuuunca bir liste yapmaya kalksak burada yer kalmaz galiba.

Önümüz kış.

Mağdur olan bu işçilerin akıbeti ne olacak merak ediyorum.

5-10 gariban işçinin maaşıyla batacak ya da düzlüğe çıkacak kadar küçük bir şirket değil ki Konya Çimento.

Sonumuz hayrolsun…