Saygı duyduğunuz kadar saygı görürsünüz

Saygı ve nezaket bir insanın kişiliğini ortaya koyan en net göstergelerden biridir. Evde, okulda, trafikte, toplu ulaşımda kısacası her yerde önemini yitirmez.

Bir insanı sevmek zorunda değilsiniz. İş yerinizde çalışma arkadaşınızı, apartmanda komşunuzu, sınıfta bir arkadaşınızı ya da ne bileyim markette bir kasiyeri sevmek zorunda değilsiniz. Ama birbirinize saygı göstermek ve tahammül etmek zorundasınızdır.

Saygılı insanlar buğday başağı gibidir. Bir insanı dolu bir insansa saygı duymayı zaten bilir ve bir buğday başağı gibi boyun eğmeyi bilir. Saygısız insan ise ham insandır. Olmamış bir buğday başağı kafasını nasıl dik tutuyorsa saygısız insan da olmamış bir buğday başağı gibidir.

Saygılı insan, başkalarının hakkını yemeyen, bencil olmayan, paylaşmayı bilen insandır. Nerede olursa olsun kendini de fark ettirir. Saygısıyla ve saygınlığıyla her ortamda kazanır.

Büyüklere saygı, doğaya saygı, çocuklara saygı kısaca her şeye karşı saygılı olunmalıdır. Saygı duymak karşındaki insanı anlamak demektir. Aynı zamanda insanların birbirlerini anlaması ve anlaşması demektir.

Son yazımda sevgiden bahsetmiş ve son zamanlarda bunun eksikliğinin açtığı yaralara değinmiştim. Tıpkı kadın ve anne sevgisi gibi, saygı kuralları da gitgide esnemeye, toplumda yok olmaya başladı. Özellikle büyüklerine saygı duymayan, amirlerine saygı duymayan, eşine saygı duymayan insanların sayısı her geçen gün artıyor.

Saygısızlığın kaynağı insanların yetişme tarzlarından mı, ailesinden aldığı eğitimin eksikliğinden mi bilinmez ama o kaba ve düşüncesiz davranan insanların sayısı gittikçe artıyor.

Trafikte saygısızca davrananlar, bu saygısızlığın neticesinde her gün üçüncü sayfa haberlerini süsleyenler var.

Toplu ulaşım araçlarında büyüklerine yer vermemek için olmadık kılığa girenler var.

Eşine saygı duymadığı için yuvasının birliğini koruyamayanlar var.

Komşusuna saygı duymadığı için huzurla evinde oturamayanlar var.

Kısacası saygı eksikliği, her şeyin eksikliği olarak karşımıza çıkıyor.