İlk yazı ilk heyecan. Bismillah deyip başlayalım değerli okurlar. Malum olduğu üzere yaklaşık bir buçuk yıldır covid19 hastalığı ile mücadele ediyoruz. Bu süreçte maalesef ki birçok yakınımızı, akrabamızı kaybettik. Her kaybettiğimiz, sevdiğimiz, tanıdığımızın ardından bu dünyanın ne kadar boş ve geçici olduğunu anladık. Bu düşünceler bize Dünya hayatı ile, Ahiret hayatının tefekkür edilmesini hatırlattı. Covid19 hastalığından önce birçoğumuz dünya hayatına o kadar çok dalmıştı ki Ahiret hayatını aklına dahi getirmiyordu. Ölümü düşünmenin insan üzerinde büyük bir tesiri vardır. Peygamber efendimiz (s.a.v) bir hadisi şerifinde

“Bütün zevkleri kökünden yok eden ölümü çokça hatırlayınız.” (Tirmizi, zühd 4)

Bir diğer hadisi şeriflerinde ise

“Ölüm, (size) nasihatçi olarak yeter.”( Süyûti, camiu’s-Sağir 77)

buyurmuşlardır.

Tefekkür-i mevt, insanı huzursuz eden nefsani dünya sevgisini azaltır. Çünkü dünyanın geçici servet, mertebe, mevki ve nefsani güzelliklerini aşırı derecede sevmek ve onlara gönül bağlamak, gaflet gibi manevi hastalıkların başlıca sebebidir. Kalbimizin dünya bağlılıklarından korunması için Ahiret hayatını düşünmek yani tefekkür-i mevt yapmak bizleri samimi bir tevbeye ve ibadette huşuya sevk eder. Böylece dünya ihtiraslarından, boş heva ve heveslerden korunmuş oluruz. Bu nedenle dünya hayatımızı aksatmadan tefekkür-i mevt yaparak ahiret hayatına hazırlanmalıyız.

Bir sonraki yazımıza kadar sağlıcakla kalın.