Ülkemizin ve dünyanın içinden geçmekte olduğu salgın hastalık hali, diplomasi, siyaset, çalışma hayatı ve daha birçok alanda olduğu gibi eğitim hayatının da uzaktan/dijital şekilde uygulanmasını zorunlu kıldı. Yeni sürece uyum sağlama konusunda ciddi sıkıntılar yaşanmakla birlikte, uzaktan eğitim için gerekli alt yapı sistemleri hızla kurulmaya başlandı.

Senkron veya asenkron tarza başlayan uzaktan eğitimlerin, ilk ve orta dereceli okullara kıyasla üniversitelerde daha düzenli ve sistemli yürütüldüğü gözleniyor. Örneğin Konya’da Necmettin Erbakan Üniversitesi Adobe tabanlı olarak öğrencilerine ve öğretim elemanlarına evlerinde eğitim-öğretim süreçlerinin devamını sağlamak üzere tüm imkânlarını seferber etmiş durumda. İlk haftasını dolduran uzaktan eğitim sisteminde öğrencilerimiz dersleri almış durumdalar.

Adobe veya Zoom gibi sistemlerin boşluğunu ise Youtube, Skype ve Microsoft Teams gibi uygulamalar dolduruyor. Ayrıca Whatsapp grupları üzerinden öğretmenlerin ve öğretim üyelerinin talebeleriyle görüntülü, sesli veya yazışma yoluyla süreci devam ettirdiği görülüyor.

Şu ana kadar uzaktan eğitim sürecinde müşahede edilen en temel sorunlar arasında, uzaktan eğitim veya dijital teknolojiler için gerekli olan kapasite (hizmet sağlayıcılar, ram veya hafıza) sorunları, dijital teknolojilerin kullanımında yaşanan güçlükler, internet hizmet sağlayıcılarda zaman zaman yaşanan kopukluklar veya hizmet sunamama durumu olduğunu ifade edebiliriz.

Birinci haftasını dolduran uzaktan eğitim alt yapısında bu ve benzeri sorunlar çözülmüş veya çözülecek gibi duruyor. Biraz zamana ihtiyaç var. Ülkemiz de bir şekilde tüm eğitim kurum veya kuruluşlarıyla bu yeni sürece uyum sağlamak zorunda olduğunun farkında.

En temelde halledilmesi gereken konulardan birisi, uzaktan eğitim süreçlerinin organizasyonel olarak merkezi bir yapıyla uyumlu olarak yürütülmesidir. Münhasıran uygulanacak sistemlerde çeşitli uyumsuzluk ve eşgüdüm problemleri ortaya çıkabilir. Uzaktan eğitim sistemi ve programları müşterek ve tutarlı bir dizayn ile geliştirilmesi gerekiyor.

Eğitimlerin dijital olarak yürütülmesi de kaçınılmaz olarak masraflı bir iş. Bilhassa bazı öğrencilerimizin bilgisayar veya web kamerası ya da internet imkânlarının bulunmaması, uzaktan eğitime erişmelerinin önünde en büyük engeli oluşturuyor. Bu çerçevede özellikle ihtiyaç sahibi konumunda bulunan öğrencilerimize destek olunması gerekiyor.

Uzaktan eğitim dijital ya da teknolojik eğitim anlamına geldiğinden, bu konuda deneyimli, profesyonel ve teknoloji bilgisine sahip uzmanlar gerektiriyor. Bu alanın istihdamı veya eğitimi de son derece önem arz ediyor.

En önemlisi, bundan sonraki istihdam ya da kariyer kriterleri arasında yazılım ve programlamada uzman, her türlü küresel teknolojik ürünü kullanma bilgisine sahip, en az bir yabancı dil bilen, her nevi sosyal medya platformunu ustaca kullanma becerisine sahip ve bilgisayar bilgisine vakıf olma durumu aranacaktır.

Ayıca tüm eğitim kurumlarının da müfredat ve alt yapılarını bu çerçevede güncellenmesi gerekmekte. Türkiye bunu başaracak insan, emek ve sermaye gücüne sahip bir ülkedir. Sağlık konusunda tüm dünya ülkeleri arasında seçkin bir yere sahip olan ülkemiz, eğitim alanında da bir gün kendisinden beklenen seviyeye ulaşacaktır.