İlhan Palut’un gelmesiyle birlikte yeni bir ivme kazanan Konyaspor, namağlup serisini sürdürmek istiyordu. Ancak Fenerbahçe’nin etkili ataklarına karşı koyamadı. Bireysel özellikleri bakımından ligin en güçlü takımlarından olan Fenerbahçe, verilen boşlukları iyi değerlendirdi.

Sol bekte Barış Yardımcı’yı beklerken Adil’in forma giymesine hepimiz şaşırdık. Birçok pozisyonda da Fenerbahçe Adil’in bulunduğu kanattan geldi. Adil, daha önce oynamadığı bir mevkide forma giyince, rakip oyunculara karşılık vermekte ve onları durdurmakta zorlandı.

Ayrıca orta sahada Diamonde ve Jevtovic’in uyumsuzluğu görüldü. İlhan Palut, 11’de orta sahada Amir – Jevtovic ya da Diamonde - Jevtovic ikilisine yer verirse Konyaspor’un daha başarılı olacağını düşünüyorum. Amir’in yerinde çıkışlarına ve defansa verdiği katkıya Konyaspor’un ihtiyacı var.

Konyaspor, maçın ilk yarısında skoru korumuş olsaydı, ikinci yarıda sonuca gidebilirdi. Ayrıca Sekidika hala Konyaspor’un oyun yapısına alışabilmiş değil, kendi başına oynamayı tercih ediyor ve defansif anlamda katkısı da oldukça zayıf…

Artem Kravets’in de yeteri kadar süre almadığını ve küstürüldüğünü düşünüyorum. Sakatlıktan çıktıktan sonra her futbolcu eski formuna hemen dönemeyebilir. Beklemek lazım! Ancak Kravets, 2-0 gerideyken son 10 dakika oyuna alınacak biri değil! İkinci yarıya direk Kravets ve Bytqi ile başlayabilirdi. Oyuncu değiştirme ve oyuna müdahale noktasında İlhan hocanın biraz daha radikal kararlar vermesi gerektiğini düşünüyorum. 2-0 geride olan bir takım için 5 değişiklik hakkı varken 3 değişiklik yapmak, mağlubiyeti kabullenmek anlamına geliyor. Konyaspor, 0-0’ken oynaması gereken oyunu 2-0 geriye düştüğünde oynamaya çalışında maçı çeviremedi. 

Genel olarak baktığımızda Fenerbahçe maçı nazarlık olarak görülebilir. Ancak Kasımpaşa maçında böyle bir oyun kabul edilemez. Fenerbahçe maçındaki boş vermişliğin ligin geri kalan maçlarına yansımaması gerekiyor.

Sadece mağlubiyetin özgüven kazandıktan sonra gelmesi çok üzücü oldu.