Okul öncesi çocuklar büyük yaştaki çocuklara göre daha farklı düşündükleri için soyut ve somut geçerlilik tam anlamıyla oturmadığı için, ne yapacaklarını bilemedikleri için anne ve babanın verdiği boşanma kararı çocukları olumsuz yönde etkilemektedir. Örneğin çocuklar anne ve babaların kavgalarına şahit oluyorlarsa bunun gibi birçok olumsuz tutumu görüp bir de bunun üzerine anne ve baba boşanıyorlarsa bu durum çocukların birçok problem yaşamasına neden olur.

Çocuklar bazı durumlarda olumsuz duygularla nasıl baş edeceklerini bilemezler. Reaksiyonları abartılı bir şekilde olabilir ya da tamamen sessizleşebilirler. Boşanmanın etkisiyle bazı çocuklarda olumsuz bazı tutumlar olabilmektedir. Örneğin kaygıları artabilir, ağlama nöbetleri artabilir ya da tamamen sessizleşip içine kapanabilir. Özgüven eksikliğiyle gelip selektif mutizm dediğimiz bir durum ortaya çıkabilir.

Stresle baş etme, büyük değişimlere adapte olma, ölüm, ayrılık gibi durumlarla baş etme mekanizmaları okul öncesi dönemlerde daha sınırlı olmaktadır. Daha küçük yaştaki çocuklar, büyük bir değişim sonuçlanması ve bir çözümü olmaması fikrini kabullenmekte zorlanır.

Her iki ebeveyn de boşanma kararını ilk önce karşılıklı oturup konuşmalıdır. Daha sonra çocuğu ya da çocuklarıyla birlikte basit, dürüst, dümdüz bir şekilde konuşmalıdır. ‘Bizim seninle konuşmamız gereken bazı durumlar’ var deyip çocuklarını karşılarına almaları gerekir. Anne ve babalar bu kararı çocuklarına boşanma esnasında bir pedagog ya da psikolog eşliğinde değil baş başa ve önceden söylemeleri gerekmektedir.

Ebeveynler çocuklarıyla konuşurken şu şekilde konuşmalılar: “Biliyorsun ki seni ikimizde çok seviyoruz. Biz annen ve baban olmaya devam edeceğiz ve seni her zaman seveceğiz. Sen de fark ediyorsun ki bizim bazı sorunlarımız var. Ve artık aynı evde yaşayacak şekilde birbirimizle geçinemiyoruz. Sürekli kavga ediyoruz. Yetişkinler arasında böyle problemler olabilir. Seninle veya senin yaptığın herhangi bir şeyle ilgisi yok. Bunları düzeltmek için pek çok çabaya girdik ama anne ve baba olarak aynı evde yaşarsak çözemeyeceğimizi gördük. Bu çözümsüzlük ayrılığa sebep verdi. Biz de ayrılmaya karar verdik. Ayrı evlerde yaşamaya karar verdik. Seni çok seviyoruz. Baban kendi evinde olduğunda sen de zaman zaman oraya gideceksin. Hatta biliyor musun orada kalacaksın. Biz ölünceye kadar senin annen ve baban olmaya devam edeceğiz.”

Anne ve babaların boşandıktan sonra çocuklarına farklı şekilde davranması onları olumsuz yönde etkilemektedir. Bu okul öncesi dönemde daha çok görülmektedir. Bu dönemdeki çocukların etkilenme olasılığı daha fazladır.

Oyun terapisti bu yönden okul öncesi dönemde çok etki etmektedir. Boşanmanın verdiği etkiyi azaltmak için ailelerimiz biz psikologlardan destek almaktalar. Çocukların ebeveynlerine karşı taraf tutmamasına önem vermeliyiz. Eski eş kesinlikle kötülenmemeli hatta tam tersi olarak iyi şeyler söylenmelidir.

Boşanan anne ve babalar çocuklarının bilgisayar oynama zamanı, sınırlarını, disiplinlerini aralarında konuşarak belirlemelidir. Çocuklara bazı kurallar koyulmalıdır. Ama çocuklarını da asla ihmal etmemelidirler. Unutmayın ki, anne ve babalar boşanabilir ama çocuklarını boşayamazlar…