Fransa’nın başkenti Paris’te Ahmet Kaya Kültür Merkezi yakınlarında akli dengesi yerinde olmadığı söylenen 69 yaşındaki ırkçı bir Fransız tarafından açılan ateş sonucu üç kişinin ölmesinin ardından sokaklara dökülen öfkeli PKK’lılar polisle çatışmaya ve yakıp yıkmaya başladı.

Terör örgütü yandaşlarının kaldırım taşlarını sökerek polislere fırlatmalarını, otobüs duraklarının ve reklam panolarının camlarını kırmalarını, cadde ve sokaklardaki otomobilleri devirip ateşe vermelerini, dükkanları tahrip edip yağmalamalarını, motosiklet ve bisikletleri kullanılamaz hale getirmelerini tüm dünya izliyor.

“Kandil’deki eğitim kamplarında sigara izmaritlerini dahi yere atmıyorlar” şeklinde propagandaları yapılan teröristlerin vandalizmi terör örgütünün gerçek yüzünü tüm çirkinliğiyle gösteriyor.

Onlarca polisin yaralandığı ve milyonlarca euro zarara yol açan çatışmaları Fransızlar da yakından takip ediyor ve tepkilerini sosyal medya aracılığıyla dile getiriyorlar.

Örneğin, bir Fransız “Erdoğan’ın bunların başına neden demir yumrukla vurduğunu şimdi çok iyi anlıyorum” diyor.

Paris’in yakılıp yıkıldığını gören Fransız halkı yakında Macron hükümetini teröre sağlanan destekten ötürü suçlayıp PKK’lıların kapı dışarı edilmelerini isterse şaşmamak gerek.

“Bir musibet bin nasihatten iyidir” derler ya, belki bu olaylar yıllardır terör örgütüne destek veren Fransa’nın ve diğer Avrupa ülkelerinin aklını birazcık da olsa başlarına getirir.

Yıllardır koynunda besleyip büyüttüğü yılan şimdi Fransa’yı sokuyor.

PKK terörü Avrupa’nın diğer ülkelerine de yayılıyor.

İngiltere’de, Yunanistan’da Fransız büyükelçiliklerine yürümek isteyen terör örgütü yandaşları polisle çatışıyor.

Oysa Türkiye hem Fransa’yı hem de PKK’ya destek veren tüm Avrupa ülkelerini defalarca uyarmıştı.

Özel kişiler olduklarına ve el üstünde tutulmaları gerektiğine inanan teröristler Fransa’yı kendilerini koruyamamakla suçluyor.

Yıllar boyu o kadar şımartılınca böyle düşünmeleri gayet normal.

Batı medyası Fransa’da yaşananları hâlâ “ırkçı saldırıya maruz kalan Kürtlerin öfkesi” şeklinde göstermeye çalışırken Paris’teki vandalizmin terör örgütüyle bağlantısını perdelemeye çalışıyor.

Tabii, “özgürlük savaşçıları” diye pazarladıkları kişilerin terör örgütü yanlısı çapulcular olduklarını itiraf etmeleri zor.

Batı kamuoyuna “Beslediğimiz karga gözümüzü oyuyor” diyecek halleri yok.

Vaziyeti idare edip günü kurtarma peşindeler ve çatışmaların sona ermesini bekliyorlar.

En yüzsüzleri ise Fransız polisi saldırganın kimliğini ve daha önce de benzer eylemleri olmuş yabancı düşmanı ırkçı bir Fransız olduğunu açıklamasına rağmen Türkiye’yi suçlama gayretindeler.

Oysa sorunun kaynağı terör örgütüne verilen destekte ve teröristlere Avrupa’da geniş hareket alanı sağlanmasında yatıyor.

Terör örgütü yandaşları yaşadıkları ülkenin milli çıkarları lehine de olsa örgüt aleyhine olan her adımda sokağa inip yakıp yıkmaya devam edecekler.

Avrupa’da yaşayan Türkler ve başka milletlerden insanlar da birçok kez ırkçı saldırılara maruz kaldılar.

Mayıs 1993’te Almanya’nın Solingen kentinde ırkçı Neo-Naziler Türklere ait bir evi kundakladı ve çıkan yangında aynı aileden beş kişi hayatını kaybetti.

Acısı yıllardır dinmeyen o katliamdan sonra Türkler sokaklara dökülüp vandallık yapmadı.

Fransa’nın ve diğer birçok Avrupa ülkesinin desteklediği terör örgütü Türkiye’de, Irak’ta ve Suriye’de yüzlerce masum insanı katletti.

PKK’nın döktüğü onca kanın laneti teröristlere destek verenleri bir gün mutlaka yakacak.