Sait Faik Abasıyanık, “Alemdağ’da Var Bir Yılan” adlı ünlü öyküsünde çok nahif bir cümle kurar: “Bir insanı sevmekle başlayacak her şey”

Yeryüzü yaratıldığından insanoğlu var edildiğinden bu yana eskimeyen bir duygu var: Adı Sevgi. İnanmayan açıp baksın. Rehberimiz Kuranı Kerim’de bu duyguyu anlatan nice örnekler var. Üstelik başlıbaşına müstakil bir sure de var sevgi adına kurulu: Yusuf suresi.

Değil midir ki Yüce Rabbimiz Resulünü (sav) sevdi de âlemleri yarattı. Âdem (as) Havva annemizi sevdi de kırk yıl çölde aradı. Yakup (as) Yusuf’unu (as) sevdi de gözlerine perde indi yokluğuna ağlamaktan. Annesi Musa’yı (as) çok sevdiği için rabbi ona yavrusunu geri göndereceğini müjdeleyerek nehre bırakmasını emretti. Meryem babasız yavrusunu sevdiğinden yapayalnızca dünyaya getirebilme cesaretini gösterdi. Rabbi Meryem’i sevdiğinden beşikteki İsa’yı (as) konuşturdu da annesini savundu minicik bebek.

Sevgidendi hep Hz.Hatice’nin amcamınoğlu diye nazenin iltifatı Allah Resulüne. Sevgidendi hep döneminin en temiz en zengin hanımefendisi iken yiyecek lokmaya muhtaç kalma pahasına El emin, der demez şahadet getirip iman etmesi. Sevgidendi hep Aişesine kördüğüm dedirtecek.

Bu kirlenmiş dünyayı yaşanılır kılan nedir bilir misin?

“Yaratılanı sev yaratandan ötürü” diyen Yunus Emre

“Dili, dini, rengi ne olursa olsun iyiler iyidir” diyen Hacı Bektaş Veli

“Ne mutlu eğri zamanda doğru yerde durabilene” diyen Pir Sultan Abdal

“Beni hor görme gardaşım sen altınsın ben tunç muyum”diyen Aşık Veysel

“Bütün aşklardan yücedir insanın insanı sevmesi” diyen Aşık Mahsuni’dir.

Sonradan filme de aktarılan ünlü eseri ‘Selvi Boylum Al Yazmalım’ da “Sevgi neydi? Sevgi sahip çıkan dost, sıcak insan eli, insan emeğiydi. Sevgi iyilikti, sevgi emekti” diyor Cengiz Aytmatov.

El Vedud (aşkı ile yanan kullarını seven) isminin sahibi olan Rabbimizin en sevgili kulu bakalım ne diyor?

"Biriniz kardeşini (Allah için) seviyorsa, ona sevdiğini söylesin." (EbûDâvud, Tirmizî)

Eğer bir ruh beraberliğiyse dostluk, iki ruhu bir kılan nedir? Nedir bileşik kaplardaki su seviyesinin sırrı? Demek dost insanın ikinci kendisidir. Demek sevgi hiç ayırt etmez. Sevenle sevilen aynı şeydir.

-Kim o                                                                                                              

-Senim.

Böyle bir diyalogda kapının varlığından kim söz edebilir?

Önce Rabbini bil ve onu sev. Unutma ki o seni sen olmadan evvel sevdi de atılmış bir damla sudan seni var etti. Sonra Peygamberini (sav) sev. O ki tüm peygamberlere olduğu gibi kabul olması garanti dua yetkisi kendisine verildiğinde “O duayı mahşere saklayacağım. Ümmetime şefaat edeceğim” dedi.  Daha sonra anne babanı sev. Eşini sev, kardeşini sev. Vatanını sev, toprağını sev, ezan sesini sev, bayrağını sev.

Bir gün Hz.Peygamber (sav) Hz.Ali’ye sorar: Ya Ali, Allah’ı seviyor musun?

-Evet Ya Resulallah.

-Peki ye beni seviyor musun?

-Evet Ya Resulallah

-Peki ya eşini seviyor musun?

-Evet ya Resulallah

-Peki ya çocuklarını seviyor musun?

-Evet ya Resulallah

-Peki tüm bu sevgileri bir kalpte nasıl yapıyorsun?

Hz. Ali(ra) beklemediği bu soru karşısında şaşırır ve cevap veremez. Bunu düşünmek için izin isteyerek oradan ayrılır.

Hz. Ali düşünceli bir şekilde dolaşırken kızı Hz.Fatıma durumu fark ederek sorunca, Hz. Ali, Peygamber Efendimizle geçen konuşmayı birebir anlatır.  Hz.Fatıma durumu öğrenince tebessüm ederek şu cevabı verir:

Ya Ali babama git ve de ki:

“Kişi Allah’ı aklıyla ve ruhuyla sever. Peygamberimizi kalbiyle sever. Eşini nefsiyle sever. Çocuklarını şefkatiyle sever.”

Hz.Ali aldığı bu cevap karşısında mutlu olur ve Efendimizin yanına gelerek eşi Fatıma’dan duyduklarını anlatır. Efendimiz cevabı alınca tebessüm ederek der ki: “Ya Ali bu bana getirdiğin gül nübüvvet ağacından koparılmıştır.”

Sevgiyle ve muhabbetle kalınız.