Geçmiş dönemlere göre günümüzde çalışmadan kazanma isteği maalesef çok fazla artmış durumdadır. Bugün bunun üzerinde duracağım.

Eflatun, “Boş bir kafa, şeytanın çalışma odasıdır” derken boş duran insanın hem kendine hem de çevresine zarar verebileceğini vurgulamaktadır. Çalışmayan kişi, çalışanlara ayak bağıdır. Onları kıskanarak ve onları çarparak ömrünü geçirme çabası içindedir. Yakın ve uzak çevresine negatif enerji yayarak rahatsız eder. Şeytanın her dediğini yani Allah’ın istemediği her şeyi normal görerek yapar.

Bir eğitim öğretim uzmanı olarak bu insanların neden böyle olduklarını analiz etmeye çalışacağım. Peygamberimiz “doğuştan her insan tertemiz doğar” der. Daha sonra çevresinin etkisiyle iyi davranışlara sahip insan da olabilir, kötü davranışlara sahip insan da olabilir. Öyleyse bu davranışlara odaklanmak zorundayız. Doğar doğmaz anne ve baba çocuğun davranışlarını etkilemeye başlarlar. Anne ve babanın davranışı nasılsa, çocuğun davranışı da öyle olmaya başlar. Daha sonra kreşe ve okula başlar ve oradaki öğretmenlerin davranışını örnek alır yavrularımız. İşte burada bir insanı suçlayarak bir yere varamayız. Olumsuz davranan bir kişi yetişkinlerin eseridir. O kişiyi yetiştirenlerin yanlış yapmaması gerekirdi. Geçmişi geri getirip düzeltemeyiz. Ancak şu andan itibaren doğruları yapmaya ve yanlışlardan uzaklaşmaya başlarsak, bundan sonraki nesillerde yanlış davranışlar kesinlikle azalacaktır. Yani çocuktan önce çocuk ile birlikte olanlar eğitilmelidirler. Bunun için gücüm yettiğince tüm okullarımızda anne ve babalara yönelik olarak ÇOCUKLARIMIZIN SORUNLARI, NEDENLERİ VE ÇÖZÜM YOLLARI konulu ücretsiz konferanslar vermeye çalışıyorum. Bu tür çalışmaların tüm ülkemizde tüm anne ve babalara ulaşması şarttır. Bazı anneler ve babalar çocuklarını çok iyi eğitirlerken, bazılarının vurdum duymaz, duyarsız olması bu durumun düzelmesine engel olur. Anne ve babalar çocuklarıyla kaliteli bir şekilde ilgilenmeyecek olurlarsa, okullarda öğretmenler ne kadar iyi ilgilenirlerse ilgilensinler asla iyi bir sonuç alamayacaklardır. Çocuklarına yanlış yaptığının farkında olmayan anneler ve babalar, maalesef öğretmenleri suçlamaktadırlar. Oysaki anneler ve babalar öğretmenlerle işbirliği içinde çocukları için neler yapabileceklerini kararlaştırmalıdırlar.

Güney Kore on yıllık ciddi bir eğitimden sonra şu anda ABD sen sonra dünyada en çok bilimsel yayın yapan ülke olmuştur. Biz ise maalesef en az bütçeyi eğitime ayırıyoruz. Bu sebeple çocuklarımızı kaliteli bir şekilde yetiştiremiyoruz. Daha çok çalışarak eğitime katkıyı artırmalıyız. Başka çıkış yolumuz yok.