Bu hafta referandum söyleşisi yapmak için Konya Milletvekili Dr. Hüsnüye Erdoğan ile bir araya geldik...

Kendisiyle ilk kez sohbet etme imkanım oldu.. Görüşeceğimiz gün programı epey yoğundu, zaten takip ettiğim kadarı ile hemen her programda kendisini görüyordum..

Ben, vekil Erdoğan’ın henüz yürüyerek bir yere gittiğine şahit olmadım; hep koşuyor çünkü…  Herkese ve her şeye koşuyor… Dert dinlerken de, kendini ifade etmek isterken de heyecanlı. Röportaj için odasına geçtiğimde birkaç kez daha koşturmasına şahit olduktan sonra oturabildik..

Sorularımı sormaya başladığımda cevap verirken kullandığı sözcükler, mimikler ve ses tonunu çok güzel kullanması siyasette ki başarısının nedenlerini açıkça gösteriyordu. Ve tabi ki anlattığı konulara olan hâkimiyeti… Karşımda, bunca koşuşturmacadan yorulmamış, bıkmamış ve hala heyecanını koruyabilmiş bir vekil gördüm...

Bize, yorulsa da ülkesi için mücadelesi süren heyecanını koruyan böyle vekiller lazım.

Sanki bir milletvekili ile değil de çok yakınımdan bir insanla sohbet eder gibiydim. Meslekten dolayı birçok bürokratla bir araya geliyoruz, genel itibari ile hoş karşılanıyoruz. Fakat bu samimiyet başka geldi bana. Uğurlarken sımsıkı sarılan bir vekil.. Bu kadar içten..

Konya’nın en önemli kazanımlarından biri Hüsnüye Erdoğan ama benim asıl anlatmak istediğim bu değil…

…

Ertesi gün Vekil Hüsnüye Erdoğan ile ilgili bir fotoğraf gördüm..

Bir fotoğrafa ne kadar uzun bakılabilirse o kadar uzun baktım..

Meğer o durmadan, yorulmadan koşturan vekilimiz ezelden beri öyle imiş. Hayatının her dönemi mücadele…

Fotoğrafın hikâyesini araştırdım;

Hüsnüye Erdoğan, Tıp fakültesini kazandığı yıl başörtüsü yasağı ile karşılaşır ve okuluna dört ay gibi bir süre ara verir. 15 Mayıs 1987’de ise Selçuk Üniversitesi Rektörlüğü önünde öğrenim haklarını geri alabilmek için beş arkadaşı ile birlikte açlık grevine başlar. Ramazan ayında okuma hakları için mücadele eden bu kızlara destek olmak için başta anneleri olmak üzere vatandaşlarda yanlarına gelir. Ramazan ayı olduğu için iftar vakti vatandaş dağılınca sadece anneleri kalır yanlarında. Bu genç kızlar annelerinin gözü önünde, Devlet Güvenlik Mahkemesi’nce tutuklanır.

Şimdi davası için mücadele eden Hüsnüye Erdoğan, o zamanlar diğer bütün inançlı başörtülüler gibi öğrenim hakkı için mücadele etmiş.

28 Şubat sürecinde Van’da doktorluk görevini yapan Erdoğan, o zamanlar da yine açığa alınanlardan..

Araştırıp okudukça hikâye okur gibi geliyor. İnsanlar nelerle mücadele etmiş..

İnsanlara inançları yüzünden ne eziyetler edilmiş..

Bunları okudukça vekilimize sevgim ve saygım katlandı..

Rabbim yardımcıları olsun, sayılarını artırsın..

Ve o günlerde mücadele edenler işte bugünlerin mimarları.