Hamas’ın İsrail’e yönelik başlattığı Aksa tufanı harekâtı ezberleri bozdu. İsrail saldırır, Filistinliler buna karşılık vermeye çalışırdı. Bu sefer roller değişti. İsrail’in böyle bir harekâtı beklemeyip, hazırlıklı olmadığı da ortaya çıktı. Siyonist kibirleri çizildi. Bundan sonrası şöyle olacak, böyle olacak diye ahkâm kesmesi kolay. Filistinlilerin kaybedeceği bir şey yok. Her gün birer ikişer öldürülmeye devam ediliyorlar. Evleri, toprakları sudan bahanelerle işgal ediliyor. Bundan sonrasını dünyada Yahudilerin güven içerisinde yaşayacakları en iyi yer diye pazarlanan İsrail devleti ve ona inanan siyonistler düşünsün.

Filistinlilerin kaybedeceği bir şey yok. Çünkü İsrail askerleri veya Yahudi yerleşimci diye lanse edilen işgalciler her gün en az iki Filistinli’yi öldürüyor. Her gün Doğu Kudüs’te yaşayan Filistinli ailelerin evlerine el konuluyor. Çarşıya, pazara çıkan Filistinlilerin evlerine yerleşip bir daha çıkmıyorlar. İsrail, Filistinli çiftçilerin mahsullerini buldozerlerle ezdi. Sözde sivil Yahudiler, Filistinlilerin su kuyularını beton dökerek kapattı. 2 milyondan fazla insanın yaşadığı Gazze, 16 yıldır işgal altında. Gıda, hastane, ilaç, elektrik yok. Bu yokların yanına daha onlarcasını ekleyebiliriz. Evet, Filistinliler yine bedel ödeyecekler, katil İsrail katliama devam edecek. Lakin bu sefer uzun yıllar sonra İsrail’in konforu bozuldu. Netanyahu’ya İsrailliler tepki gösteriyordu. Yaşanılan güvenlik zafiyetiyle işler başka yerlere gidebilir. Günün sonunda Filistinlilerin kaybedeceği bir şey yoktu, şimdi az da olsa bir umutları oldu.

Meraklısı H2: The Occupation Lab isimli belgeseli mutlaka izlesin. Geçmişten günümüze İsrail işgalinin nasıl başladığı, günümüzde Kudüs’ün Filistinlilere nasıl dar edildiği bu belgeselde bütün çıplaklığıyla ortaya konuluyor. İsrailli masum siviller öldürülüyor diye algı operasyonunda kullanılan “masum sivillerin” ne kadar masum oldukları da yine bu belgeselde gösteriliyor. Üstelik belgeseli yazan ve yöneten iki Yahudi. İsrail’e destek verenler ise bizi şaşırtmadı. Amerika her zaman olduğu gibi ilk sıradaydı. AB yine endişeli. Elin yardımıyla savaşmaya çalışan Ukrayna’nın soytarı lideri bile İsrail’e destek vermek için hazır olduklarını söyledi daha ne olsun(!)

İçimizde İsrail’e destek verecekleri tahmin ediyorduk, birçoğu lafı geveleme gereği bile duymadan açıktan desteği çaktılar. Kendilerini milliyetçi olarak pazarlayan ama gerçek ajandaları o kadar farklı olanlar ise 100 yıllık klişelerle Filistinlilere acımadıklarını söylüyor. Birinci dünya savaşı öncesi ve sonrasındaki olayları geçtik Filistin yönetiminin PKK’nın kuruluşuna katkı sağlayıp desteklediğini, Azerbaycan’ın karşısında Ermenistan’ı, Doğu Türkistan’da Çin’i desteklediğini falan söylüyorlar. Ortada Filistin diye bir ülke yok ki onun bir lideri, devlet başkanı olsun. Günümüzde Filistin’i sözde yönetenler Amerika’nın, İsrail’in dümen suyundan çıkamayıp, ağzımızın tadı kaçmasın Ali Rıza bey diye takılıyorlar. Ortada gerçek bir devlet olsa kendi vatandaşının yıllardır bu zulmün altında yaşamasına izin vermez. Bu yüzden bu sözde milliyetçi geçinenler yanılıyorlarsa doğru yolu bulsunlar. Yok, her şeyin farkındalar ise lafı kıvırmadan İsrail’e olan desteklerini açıkça beyan etsinler.

Uluslar arası ilişkiler, dış politika uzmanı değiliz. Okuduklarımızdan, izlediklerimizden bir çıkarımda bulunup kendi çapımızda değerlendiriyoruz. Diplomat, ya da siyasetçi olmadığımız için de içimizde geçeni istediğimiz gibi söyleyebiliriz. Siyonist İsrail devletinin yerle bir olması en büyük duamız. Aklı başında gerçek sivil Yahudi ise bugünkü şartlar da İsrail’de yaşamaz. Çünkü Siyonizm İsrail’de Yahudiliğin yerini alalı çok oldu. İllâki İsrail’de yaşayacak olan Yahudi ise Filistin topraklarından mümkün olduğunca uzakta, etliye sütlüye karışmadan yaşar. Kimse aklımızla alay etmeye kalkıp siyonistlerin sivil Yahudi olduğu masalına inanmamızı beklemesin.

Bu yazıyı kaleme aldığımız saatlerde can kaybı fazla olsa da harekât Filistinlilerin istediği gibi gidiyordu. İnşallah sonunda da kazanan onlar olur. İsrail’in gerçekten kahrolduğunu görebiliriz. Komşu ülkeler biraz cesaretli olup, kararlı bir duruş sergileyebilseler her şey bambaşka olabilir. Büyük devletlerin tutumu, uluslar arası dengeler falan umurumuzda değil. İnananlar elbet bir gün kazanacaklar, özgür Kudüs’e kavuşacağız.