Veda

Her başlangıcın içinde bir son gizlidir. Ve bazen en güzel cümleler, bitirebilmeyi bilene yakışır. Bugün size son kez yazıyorum.

Aylar boyunca burada, bu köşede kalbimden geçenleri, hayatın içinden süzülen gözlemleri, insanın ruhuna dokunan anları paylaştım. Kimi zaman kızdım, kimi zaman ağladım, çoğu zaman düşündüm. Ama en çok da yazarken kendimi buldum.

Yazmak, benim için sadece kelimeleri yan yana getirmek olmadı. Bir bakıma, bu köşe sessiz bir dostluktu. Terapi köşemdi. İçimde kopan fırtınaları yazarak dindirdim.. Siz okurken ben de sizinle konuştum; hiç tanışmamış olsak da tanışır gibi, aynı dertleri konuşur gibi, aynı gökyüzüne bakar gibi…

Ama her hikâyenin bir noktası var: susmanın da yazmak kadar kıymetli olduğu. Ve ben artık kelimeleri biraz dinlendirmek, kalemimi usulca masaya bırakmak istiyorum.

Bana eşlik eden, yazılarımı sabırla, içtenlikle okuyan herkese teşekkür ederim. Her satırda bir parça kendini bulan herkese... Var olun.

Belki bir gün bir başka yerde, başka bir dilde, yine karşılaşırız kelimelerde. Ama bugünlük bu satırlar burada sona eriyor.

Hep iyilikle, sevgiyle, mutlu kalın. Hoşça kalın. Allah ‘a emanet olun.