Şahtın, Şahbaz Oldun
* Nasıl bir deyim ise tam olarak günümüz için söylenmiş. Bir durumu düzeltmek için bazen hiçbir şey yapmamak gerekir. Bilerek mi bu kadar kötülük var diye düşününce beceriksizlerin müdahalesinden dolayı bu haldeyiz kararına vardım. Şahtık yani iyiydik keşke kimse dokunmasa da şahbaz olmasak. Her zaman herkes konuşmalı, fikrini söylemeli ki kimin ne kapasitede olduğu ortaya çıksın. Değişim, dönüşüm diyerek yöneticiler her istediklerini yapabiliyorlarsa halk olarak biz de istediğimizi söylemeliyiz. Konkordatolar, merkezi sınavların genel durumu, orman yangınları, garip asker ölümleri, depremler, sahte diploma durumları… Korkunç olan ise 29 yaşında, ortaokul mezunu ve Adana Seyhan’da torbacı olarak bilinen uyuşturucu satıcısı Mıhyeddin Yakışır, çete sayesinde Emniyet Genel Müdürlüğü Narkotik Suçlarla Mücadele Başkanlığı’nda baş komiser olmuş gibi gösterildi…
* Verilere yani büyük data olarak adlandıran bilgiler nasıl ve nerede kullanıldı kimse düşünemez. Küçük bir hacker olayı gibi gözüken bu olaylar nelere sebep oldu çok zaman sonra öğrenebileceğiz. Doktor gerçekten doktor mu, polis gerçekten polis mi bunu nasıl öğreneceğiz. E devlet diye başladığımız bu süreçte sistem sadece tek noktada ve bu internet hızlarıyla çok zor olacaktı ve çok zor oldu. Çalınan datalar ise çok fazla 16 kurumdan datalar hırsızların elinde Milli Eğitim Bakanlığı, Gelir İdaresi, Sağlık bakanlığı, Tüm üniversitelerin bütün dataları, tüm belediyelerin bütün bilgileri, Sosyal güvenlik kurumuna ait tüm bilgiler, tapu ve kadastro müdürlüğüne ait tüm bilgileri, köprü ve otoyol sistemlerinin tüm bilgileri, nüfus müdürlüğü bilgileri, gsm hat bilgileri, araç sahipliği bilgileri, 45 milyon adet kimlik üretilmiş, emniyet genel müdürlüğü bilgileri… bunlar haricinde ise depremde hayatında kaybeden insanların bütün bilgileri…
* Üniversiteler çok fazla sayıda olunca bilginin değeri çok düşük oldu. Sayısı 40.000 civarı olan mahalle arası marketlerde çalışan gençlerin tamamı üniversite mezunu. 6 Milyon ev genci diye sadece bekleyen bir şey yapmayan üniversite mezunu gençler bu gruba ilave olmalı. Nitelik erozyonu ve temsiliyet krizi, yalnızca birkaç kişinin sorunu değil. Türkiye’de sayısı 200’ü geçen üniversitelerin bir kısmı tabela kurumlarına dönüşmüş durumda. Akademik kadrolarda sahte diplomalı kişilerin ortaya çıkması, yüksek lisans programlarının askerlik erteleme ya da işsizlikten kaçış yolu olarak görülmesi, sorunun sistemik boyutunu gözler önüne seriyor. Bu tablo birkaç istisna değil; üniversite kavramının değer üretme kapasitesinin azalmasının sonucu. Tıp, hukuk ve mühendislik gibi alanların da içinde yer aldığı 1278 bölümde tek bir profesör bile bulunmuyor. Bu, üniversitelerin yalnızca niceliksel olarak büyüdüğünü, ancak nitelikli kadroların sistem dışına itildiğini gösteriyor. Akademik liyakat yok oldukça, üniversiteler sadece yapıdan ibaret kurumlara dönüşüyor.
Bu durumda geriye yalnızca binalar, tabelalar ve unvanlar kalır. Üniversitenin düşünsel özerkliği zayıfladıkça, anlamı da erir. Yüksek lise benzetmesi, bu gerilemeyi sade ama etkili biçimde yansıtıyor. Veriler, bir ülkenin ekonomik, sosyal ve siyasi gelişimi için hayati öneme sahiptir. Veriler, doğru kararlar alınmasına yardımcı olur, kaynakların etkin kullanımını sağlar ve ülkenin kalkınmasına katkıda bulunur. Özellikle, büyük veri analizi, iş dünyasında rekabet avantajı elde etmek, kamu yönetiminde verimliliği artırmak ve ulusal güvenlik gibi alanlarda kritik rol oynar.
Veriler, pazar trendlerini anlamak, müşteri davranışlarını analiz etmek, yeni iş fırsatları keşfetmek ve işletmelerin rekabet gücünü artırmak için kullanılır.
Kamu hizmetlerinin daha etkin bir şekilde sunulmasına, kaynakların doğru dağıtılmasına ve kamu politikalarının iyileştirilmesine katkı sağlar. Eğitim, sağlık, çevre gibi alanlarda sorunları tespit etmek ve çözüm üretmek için kullanılır. Sosyal eşitsizlikleri azaltmaya ve toplum refahını artırmaya yardımcı olur. Terörle mücadele, suç önleme ve ulusal güvenliğin sağlanması gibi konularda önemli bir rol oynar. Bireylerin haklarını ve mahremiyetini korumak için kritik öneme sahiptir. Kişisel verilerin doğru ve güvenli bir şekilde işlenmesi, bireylerin güvenini ve itibarını korur.
Veri gizliliği ve güvenliği de hayati öneme sahiptir. Kişisel verilerin korunması, bireylerin temel hak ve özgürlüklerini korur. Bu nedenle, kişisel verilerin işlenmesi ve korunması konusunda belirli yasal düzenlemeler mevcuttur. Ülkenin kalkınması, refahı ve güvenliği için vazgeçilmez bir unsurdur. Verilerin doğru bir şekilde toplanması, işlenmesi, analiz edilmesi ve korunması, ülkenin geleceği için kritik öneme sahiptir.
* Sonuç olarak, önümüzdeki yıllar ve önümüzdeki 10 yıllar için önemli olan gerçekleri tekrar etmem gerekiyor. Devlet gibi yapması gerekenleri yöneticiler tarafından yapan ve gelişimi kalkınması diğerlerine göre yavaş olanlar yerine sadece bireylerin olduğu yeni dönem 20 yıl oldu başlayalı. Bu bireyler devletlerden de kuvvetli ve etkili olacak. Sayısı 30-50 arasında olacak bu bireyler 9-10 milyar insana yön verecek. Bu insanları nasıl tanıyacağız diye düşünürsek ülke fark etmeksizin karakterli duran eğilip bükülmeyen özellikle bulundukları ülkede girişim yapan insanlardır. İyilik için çalışırlar. Şah veya Şahbaz değillerdir buna tenezzül bile etmezler. Ülkemizde herhangi bir üniversiteden mezun olan idealist gençler hayata başlayınca sudan çıkmış balık gibi kalıyorlar. Çalınan bu veriler için yapılabilecek bir durum yok. Sistem sıfırdan tekrar kurulmalı. Her şey kolay olacak diye başladığımız e işlerin tamamı iptal edilip kamu gerçek görevini yapmalı.
