Halk içinde muteber bir nesne yok devlet gibi

Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi…

Kıymetli okurlar gerek hastane hizmetleri olsun gerekse de diğer kamu hizmetleri olsun, devlete neredeyse hiç yükü olmayan bir vatandaştım ben.

Ta ki bu seneye kadar.

Ömrü boyunca bir elin parmak sayısını geçmeyecek kadar az hasta olan, neredeyse hastane yüzü görmeyen hatta hastaneye gitmediğinden dolayı prosedürü bilmeyen ve hasta kayıt işlemlerinde her defasında bocalayan ben, bu sene belimi doğrultamadım bir türlü.

2022 yılı benim için neredeyse tamamen hastalıklarla geçti.

Hastalık derken, Allah korusun öyle çok ağır hastalıklardan bahsetmiyorum.

Genelde soğuk algınlığı, grip karışımı rahatsızlıklar. Ama sene boyunca o kadar fazla yaşadım ki bu durumları; öksürürken ciğerlerim sökülecek gibi, halsizlik nedeniyle dizlerimin bağı çözülmüş vaziyette, ateş, terleme ve baş ağrısı ise cabası.

Hiç hasta olmayan ben, bu sene bu rahatsızlıkları sürekli yaşıyorum.

Yaşam standardımda, beslenme alışkanlıklarımda hiçbir değişiklik yokken üstelik…

Çevremdeki birçok kişide de durumlar benzer aslında. Bunun sebebi nedir bilmiyorum ama sanırım Koronavirüs süreci ile doğrudan ilgili.

Ya virüs başkalaşım geçirerek tüm topluma bu şekilde yayıldı ya da en kötüsü aşıların bize bıraktığı bir miras…

Üç doz BionTech aşısı yaptırdığımı da hemen buraya iliştireyim.

Tabi meseleye komplo teorisi gözüyle değil de realist bir şekilde bakmaya çalışırsam, iklimin etkisini de bir kenara bırakamam.

Geçen sene bu vakitler kar yağan Konya’ya, şu anda doğru düzgün yağmur bile yağmadı. Yağış yetersizliği de havadaki mikropların yayılmasında bir araç olabilir tabi ki.

Ama ortada tuhaf bir durum olduğu kesin…

NUMUNE HASTANESİ’NDE İĞNE ATSANIZ YERE DÜŞMEZ

Buraya kadar anlattıklarımın bir diğer göstergesi de aslında hastanelerdeki yoğunluklar.

Bu sene hastaneler, hiç olmadığı kadar yoğun. Adeta iğne atsanız yere düşmüyor.

Geçtiğimiz gün şiddetli öksürük nedeniyle gittiğim Konya Numune Hastanesi Göğüs Hastalıkları Polikliniği’nde aşırı fazla hasta vardı.

Bir süre bekledikten sonra nihayet muayene olabildim. Fakat doktorum akciğer röntgeni istedi.

Röntgen çekimi için verilen sıra numarası ise beni şok etti. Önümde onlarca kişi vardı. Akşama kadar beklesem sıra gelmezdi. Neyse ki Numune Hastanesi yöneticileri vatandaşın halinden anlayan insanlarmış ki çözüm üretmişler.

Göğüs Hastalıkları Polikliniği’ndeki röntgen çekimi yoğunluğunu, diğer servislerdeki röntgen odalarına bölüştürerek işlemi hızlandırmışlar. Yanımıza gelen bir kadın görevli, isimlerimizi okuyarak bizi farklı bir poliklinikteki röntgen odasına götürdü. Açıkçası 2 saat röntgen sırası bekleyeceğimi düşünürken 15 dakikada işimi hallettim.

Bu nedenle kendilerine teşekkür ediyorum.

Fakat doktorlarımızın ve hastane çalışanlarımızın ne kadar zor durumda olduğunu da hatırlatmak istiyorum. Bu kadar fazla yoğunluğa dayanmaları mümkün değil. Allah yardımcıları olsun.