Rahmet
Kıymetli okurlarım bugün sizinle rahmet hakkında bir hasbıhal edeceğim.
Rahmet; incelik, bağışlama, acıyıp esirgeme, Allah’ın kullarına acımasıdır.
Rahmet; bütün yaratıkların iyiliğini isteyip onlara yardım etme arzusu duymaktır.
Kavram olarak rahmet; Yüce Rabbimizin yarattıklarını sevmesi, onlara şefkat ve merhametle muamele edilmesi, özellikle insana olan sevgisinden dolayı bütün kainat ve içindekileri, insanın hizmetine vermesi anlamına gelir.
Rahmet; halk arasında yağmur anlamına da gelir.
Şu koca kainatı ısıtan , aydınlatan ve şenlikli bir yurda çeviren rahmettir.
İnsana hizmet için her bir varlığa faydalı görevler yaptıran, bunları insanın yardımına koşturan, hepsine insanın yararına sorumluluklar yükleyen ve aralarındaki düzeni yardımlaşma üzerine kuran yine rahmettir.
İnsanı diğer varlıklardan üstün kılan, ona en güzel şekli veren rahmettir.
İnsanı yaratıcıya muhatap eden ve sonsuz güzelliklerle donatılmış sonsuz bir Cenneti kazandıran da apaçık bir rahmettir.
Canlıları birbirinin yardımına koşturan güneş gibi, hava gibi, su gibi cansızları canlıların imdadına yetiştiren engin bir rahmettir.
İnsanların doğduklarında muhtaç oldukları şefkati, anneleri eliyle uzatıp, öldüklerinde kâinatın yüzünü sorunsuzca temizleyen hiç şüphesiz yine rahmettir.
Aslında insan hayatının başlangıcı da bir rahmettir. İnsanın hayata ve ilk büyümeye başladığı en uygun bir şekilde korunduğu yere de “ana rahmi” denmiştir. Bu da rahmetten türetilmiş bir kelimedir ve rahmetin insana yansımalarından biridir. Yani hayatın başlangıcı da böyle derin bir rahmettir.
Peygamber Efendimiz (s.a.v) şöyle buyuruyor:
-“Allah merhametli olanlara rahmetle muamele eder. Öyleyse, sizler yeryüzündekilere karşı merhametli olun ki,semada bulunanlar da size rahmet etsinler. Rahim(akrabalık bağı) Rahman olan bir bağdır. Kim bunu korursa Allah onunla (rahmet bağı) kurar, kim koparırsa Allah(rahmet bağını) koparır.”(Tirmizi Birr 16(1925);Ebu Davut, Edeb 66(4941)
-“Allah insanlara merhamet etmeyene rahmette bulunmaz.”(Buhari Tevhid 2, Edep 27,Müslim, Fedai 66(2319) Tirmizi,Birr 16 (1923)
ALLAH hepimizi rahmetinden esirgemesin. Amin. Selam ve Dua İle
