Tahammül

Hangi ara empati yoksunu, saldırgan, bu kadar tahammülsüz insanlara dönüştük. Göz göze gelsek ne bakıyorsun diyecek hale geldik. Ne oldu bize neyi tükettik? Herkes o kadar dolu ki bir dokunsak bin ah işitiyoruz. O kadar hazırız ki kızmaya, bağırmaya, kavgaya. Nerde kaldı Türk Milletinin hoşgörüsü

Yaşlı teyzelerin, amcaların tontonluğu nerede? Bir zamanlar onlarda gençti, onların kanıda deli akmıyor muydu? Kendi aralarında şakalaşan, biraz sesli gülen gençlerimize hemen tepkilerini bildiriyorlar. Birazcık gençliklerini hatırlasalar gülen çocuklarımızla mutlu olabilseler, içindeki çocukları öldürmeseler ne iyi olur. Dün akşam otobüste, on beş yaşlarında bir genç arkadaşıyla sohbet ederken dalmış, inmek için düğmeye basmakta biraz geç kalınca düğmeye sertçe bastı hatta vurur gibi yaptı. Sinirlenmeye hazır bir amcamız anında bağırarak tepkisini belli etti. Çocuk bi afalladı, bir şey diyemedi. Otobüs durunca indi yoluna gitti. Halbuki o amca daha ılımlı bir şekilde, bağırmadan ,sakinliğini koruyup uyarsaydı daha hoş olurdu.

Hayat kısa birbirimizi kırmaya üzmeye değmeyecek şeyler yüzünden zehir etmeyelim . Yaradılanı sevelim, yaradandan ötürü.

Hoşgörelim.Hoşkalalım. umuduyla.

Allah’a emanet olun.