*Entelektüellik öldü mü? Hayır. Göremememizin nedeni, ekonominin iyileşmesi. Üniversitelerin her şehirde olmasıyla, işsizlere yeni fırsatlar doğdu. Akademik kadro yüksek bir ücretle işlerine devam ediyor. Entelektüeller, halkın içindeler. Araştırma ve düzyazının tatbik edilen muğlaklıklarına yönelmek zorunda kaldılar. Entelektüeller artık daha geniş bir halka ihtiyaç duymuyorlar. Teknolojinin son yıllarda koşulları yeniden değiştirmesiyle entelektüeller için yeni olanaklar açıldı. Blog gibi İnternetten beslenen medya, hevesli entelektüellerin fikirlerini yayınlamalarını çok daha kolay hale getirdi. Yeni entelektüel mecraların oluşmasını teşvik ettiler. İletişim teknolojisinin toplumu nasıl yeniden şekillendirdiğine dair yeni bir dizi argüman sağladılar. Teknoloji entelektüelleri. 1990'lar ve 2000'lerdeki gibi, genellikle bir üniversite için çalışmak zorunda kalmadan hayatlarını kazanıyorlar. Gerçekten de profesörlük geride bırakılıyor. Geleneksel disiplinler yeni ve parlak şeylere saksağanı andıran bir hayranlık duyan hukuk hariç ayak uydurmakta zorlandılar. Gelenekçiler için yeni teknolojiler şüphelidir. Geleneksel akademik sınırlar içinde tespit etmek zordur ve alanlarının bir şekilde kamuoyuyla alakalı hale gelmesinden endişe duyan kıdemli akademisyenler için biraz fazla modaya uygun görünürler. Entelektüellerin birçoğu az ya da çok kendi kendini yetiştirmiştir. Diğerleri bilim insanıdır.

**Teknoloji entelektüelleri bir dikkat ekonomisinde çalışırlar. Kendilerine ve geçimlerini bundan sağlayabilecekleri mesajlarına yeterince dikkat çekerlerse başarılı olurlar. Yapması kolay bir şey değil, gelecek vadeden teknoloji entelektüellerinin çoğu, şanssızlıktan akademik araştırmalar ilgi piyasasının oldukça şansa bağlı olduğunu gösteriyor ya da ilgili dinleyicilerin söyleyeceklerini duymakla ilgilenmemelerinden dolayı başarısız oluyor. Dikkatin bu altında yatan ekonomi, aksi halde kafa karıştırıcı olabilecek pek çok şeyi açıklıyor. Örneğin, teknoloji kültür konferanslarının ve halka açık konuşmaların ekolojisini yönlendiren evrimsel zorunluluktur. Bu etkinlikler genellikle ücretsiz konuşmaya istekli insanları ve bunlarla ilgilenebilecek izleyicileri bir araya getirir. Umutlu teknoloji uzmanları, PopTech ve TEDx gibi konferanslarda konuşmak için bir kuruş bile almasalar bile, bazen oldukça umutsuzca rekabet ederler. Adaylar, lastik-tavuk devresinin modern bir versiyonuyla başlar, mesajlarını yol testine tabi tutar ve yükselmeye çalışır. TED bu dünyanın zirvesidir. Bir TED konuşması için para alamazsınız, ancak çok fazla dikkat çekebilirsiniz çoğu durumda, iş konferansı çevresinde kendinizi iyi maaşlı bir konuşmacı angajman başına 5.000 $ ve üzeri olarak tanıtmaya yetecek kadar. Hiyerarşide yukarı çıkarken, sunumunuzdaki pürüzlü yerleri tekrar tekrar parlatarak güzelce parlatılmış bir yüzeye zımparalamanız teşvik edilir;

Teknoloji entelektüelleri arasında çok az gerçek solcu var. Hatta daha az muhafazakar var. Sonuç hem yumuşaklık hem de körlüktür. Çoğu teknoloji entelektüeli çoğu konuda hemfikirdir. Örneğin, Google ve Facebook gibi büyük şirketler tarafından yönetilen özel alanların nasıl gerçek güç eşitsizlikleri yaratabileceğini nadiren tartışıyorlar. Hayatımızın büyük bir kısmı internette. Facebook kullanıcıları, Facebook'un kişisel bilgilerini kullanma biçimlerinden hoşlanmayabilir, ancak tek gerçek seçenekleri buna katlanmak veya kendilerini sosyal yaşamlarının büyük bir bölümünden soyutlamaktır. Ancak bu ikilemler teknoloji entelektüelleri tarafından görmezden geliniyor,

***Yaymaya değer fikirler farklı teşvikler farklı tartışmalara yol açacaktır. Daha iyi bir dünyada, teknoloji entelektüelleri teknolojik değişim ile ekonomik eşitsizlik arasındaki ilişki hakkında daha ciddi düşünebilir. Birçok teknoloji entelektüeli, Silikon Vadisi kültürünün doğası gereği eşitlikçi olduğunu düşünür, ancak gelir eşitsizliğinin çoğunlukla teknoloji sektöründe olmak üzere sermaye kazançları ve hisse senedi opsiyonlarından kaynaklandığını öne sürer. Teknolojinin siyaseti nasıl değiştirdiği konusunda daha ciddi düşünebilirler. Güncel tartışmalara, İnternet'in radikal olarak daha iyi bir demokrasi için bir model olduğuna inanan meraklılar ile internetin diktatörün en iyi arkadaşı olduğunu iddia eden şüpheciler arasındaki anlamsız tartışmalar hâkim olmaya devam ediyor.

****Sonuç olarak; bağımsız düşünerek, dış dünyadan, arkadaşlardan veya aileden etkilenmeyerek, bir görüş bildirmeden önce bir durumun her iki tarafını da analiz ederek görüş bildirerek kendimizi geliştirebiliriz. Her üniversite çalışanı ister profesör olsun ister diğer ünvanlar entelektüellikle ilgili değildir. Öngörüleri doğru çıkanlar halkın arasında olanlardır. Teknoloji sadece yayılma hızını etkiler.